சர்ச்சைக்குரிய சச்சார் அறிக்கை! – வழக்கறிஞர் ஜோ.தமிழ்செல்வன்

• 
  
• 
  

• 
  
• 
  
• Email

இப்பதிவு ஒரு Long Read ஆகும். பொறுமையாக நேரம் ஒதுக்கிப் படிக்கவும், இல்லையாயின் புக்மார்க் செய்துவிட்டு நேரம் கிடைக்கும் போதுப் படிக்கவும்.

1947 இல் இந்தியா சுதந்திரம் அடைந்தபோது திருக்கூரானைக் கற்றிராத, ஒரு முஸ்லிமாக வாழாத ஜின்னா, இஸ்லாமியர்கள் பெருவாரியாக வாழ்ந்த இந்தியாவின் ஒருபகுதியை (பாகிஸ்தான்) தனிநாடாக பிரித்துச்சென்றார். இதனால் இந்தியாவில் வாழ்ந்த முஸ்லிம் மக்கள் இரண்டாம்தர குடிமக்களாக கருதப்பட்டனர். பிரிட்டிஷ் ஆட்சி காலத்தில் ஆங்கிலேயர்களால் பள்ளிக்கூடங்கள் துவங்கப்பட்டன. அவர்களுடைய பள்ளிகளில் படித்தால் தங்கள் பிள்ளைகள் கிறிஸ்தவர்களாக மதமாற்றம் செய்யப்படுவார்களெனப் பயந்த முஸ்லிம்கள் தங்கள் பிள்ளைகளை பள்ளிகளில் கல்வி கற்க அனுப்பவில்லை. இதற்குபதிலாக தங்கள் பிள்ளைகளுக்கு மதராஸாக்களை நிறுவினர். இங்கு அரபியும் திருக்கூர்ஆனும் கற்றுக்கொடுக்கப்பட்டது. இதனால் இந்தியா சுதந்திரம் அடைந்தபோது முஸ்லிம்கள் அரசு வேலைகளில் அமர முடியவில்லை. ஏனெனில் அவர்கள் அவர்களுடைய வேதத்தைப்பற்றிய கல்வியை மட்டுமே அறிந்திருந்தனர். தற்பொழுது 4% மாணவ மாணவியரே மதராஸாவில் கல்விபயில செல்கின்றனர்.

இந்நிலையில் சங்கபரிவார் அமைப்பானது பெரும்பான்மையினரான ஹிந்துக்களின் மதஅடையாளங்களை முன்னிறுத்தி சிறுபான்மை சமூகங்களை கேள்விக்குறியாக்கி அரசியல் இலாபம் காண மதவாத அரசியலை களம் இறக்கியது. இதனடிப்படையில் பாரதிய ஜனதா கட்சியை வளர்ப்பதற்காக சங்கபரிவார் சிறுபான்மையினரின்மீது வெறியூட்டக்கூடிய இரண்டு குற்றச்சாட்டுகளை முன்வைத்தது. அவை: (1) காங்கிரஸ் முஸ்லிம்களுக்கு ஏராளமான சலுகைகள் அளித்து அவர்களை வாக்கு வங்கியாக பயன்படுத்துகிறது. (2) முஸ்லிம்கள் குடும்ப கட்டுப்பாடு செய்வதில்லை. இதனால் முஸ்லிம் மக்கள்தொகை நாளுக்குநாள் வளர்ந்து கொண்டேபோய் இந்துக்களை மிகைத்துவிடும். இது பிரிவினைக்கு வழிகோலும். இதனால் பெரும்பான்மை மக்கள் பாதிக்கப்படுவார்கள். இது உண்மையாக இருக்குமோ என்று பலர் ஐயப்பட்டனர்.

சில மாநிலங்கள் முஸ்லிம்களுக்கு தனி இடஒதுக்கீடு வழங்குவதற்கு முன்வந்தன. இதற்கு எதிராக பல தனியார் வழக்குகள் நீதிமன்றத்தில் தாக்கல் செய்யப்பட்ட நிலையில் அரசிடம் சரியான புள்ளிவிவரங்கள் இல்லாததால் மதரீதியான இடஒதுக்கீடு கூடாதென நீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்தது. இந்த குளறுபடிகளை முடிவுக்கு கொண்டு வரவும் உண்மையை வெளிக்கொணரவும் மார்ச் 2005 பிரதமர் அலுவலகம் இந்திய அரசியல் சட்ட உயர்மட்ட குழுவுக்கு ஒரு அறிவிப்பாணையை அனுப்பியது. அதில் முஸ்லிம்களின் கல்வி, சமூக, பொருளாதார நிலைமையை கண்டறிந்து அதற்குரிய பரிந்துரைகளோடு ஒரு அறிக்கையை தாக்கல் செய்ய கேட்டுக்கொண்டது. இதனடிப்படையில் ஓய்வுபெற்ற நீதிபதி ராஜேந்திர சச்சார் தலைமையில் ஏழுபேர்களைக் கொண்ட ஒரு உயர்மட்டக்குழு ஏற்பாடானது. இக்குழு நாடு முழுவதும் பயணம்செய்து அனைத்து அரசு துறைகள், அரசு சார்பு நிறுவனங்கள், தனியார் அமைப்புகளோடு தொடர்புகொண்டு தகவல்களை திரட்டியது. தரைப்படை, கப்பல்படை, விமானபடை ஆகியவை தகவல்கள் தர மறுத்துவிட்டன.

இருப்பினும் சச்சார் கமிட்டியானது 12 அத்தியாயங்கள் கொண்ட 417 பக்கமுள்ள விரிவானதொரு அறிக்கையை 2006 நவம்பர் 18ஆம் தேதி பிரதமரிடம் சமர்பித்தது. இவ்வறிக்கையை நவம்பர் 30ஆம் தேதி சிறுபான்மையினர் நலத்துறை அமைச்சர் ஏ.ஆர்.அந்துலே நாடளுமன்றத்தில் சமர்பித்தார். அத்தோடு இவ்வறிக்கையின் அடிப்படையிலான செயல்பாடுகள் பிப்ருவரி 2007 முதல் தொடங்கும் என்றார்.

இவ்வறிக்கையில் முக்கியமாக கண்டெடுக்கப்பட்ட தகவல் என்னவென்றால் இனப்பெருக்கத்தை கட்டுபடுத்தும் நவீன கருத்தடை முறைகளை பின்பற்றும் வழக்கம் முஸ்லிம்களிடம் அதிகரித்து வருகிறதென்றும் தற்பொழுது இரண்டுகோடி முஸ்லிம்கள் கருத்தடைமுறையை பயன்படுத்தியுள்ளனர் என்றும் இதனால் முஸ்லிம்களின் மக்கள்தொகை குறைந்து வருகிறதாக ஆய்வில் தெரிவித்துள்ளது. தற்போதைய முஸ்லிம் மக்கள்தொகை 13 கோடியே 80 இலட்சம். 21ஆம் நூற்றாண்டின் இறுதியில் இந்திய மக்கள்தொகை 170 கோடியாக இருக்கும்போது முஸ்லிம்கள் வெறும் 34 கோடியாக இருப்பர். இதன்மூலம் சங்கபரிவாரின் குற்றச்சாட்டிற்கு மூடுவிழா காணப்பட்டது.

முஸ்லிம்களும் கிறிஸ்தவர்களும் எண்ணிக்கையின் அடிப்படையில் சிறுபான்மையினர் என அழைக்கப்படுவது தவறானதாகும். இந்திய தேசத்தைச் சார்ந்த ஒருவர் இங்கிலாந்து தேசத்தில் சென்றால் அவர் அங்கு சிறுபான்மையினர் என அழைக்கப்படுகிறார். இது சரியானதே. ஆனால் இந்திய தேசத்தில் பிறந்த முஸ்லிம்களும் கிறிஸ்தவர்களும் எப்படி சிறுபான்மையினரென கருதமுடியும். தனது சொந்த நாட்டில் பிறந்த ஒருவரை சிறுபான்மையினர் பட்டியலில் சேர்ப்பதும் சிறுபான்மையினர் என அழைப்பதும் தவறான காரியமாகும். சிறுபான்மையினர் பெரும்பான்மையினர் எந்த வார்த்தை சமத்துவ உரிமையைத் தகர்த்து விடுகிறது. இதனால் சமத்துவ விதிமுறைகள் காலங்காலமாக ஏற்றத்தாழ்வுடன் பார்க்கப்படுவதாலும் செயல்படுத்தப்படுவதாலும் அதன் ஒழுங்கமைவு தோற்றுப் போய்விட்டது. சமத்துவ உரிமையை எங்கும் காணமுடியல்லை. முஸ்லிம்களும் கிறிஸ்தவர்களும் இன்றைக்கு வருந்துவதற்கு காரணம் அவர்கள் ஒன்றிணைந்து போராடுவதற்கு முன்வருவதில்லை. சிறுபான்மையினர் என்கிற போர்வையில் இடஒதுக்கீடு வழங்குவதைவிட மதத்தின் பெயரில் வழங்குவதே சாலசிறந்தது. ஏனெனில் இந்திய முஸ்லிம்கள் வெளிநாடுகளிலிருந்து வந்தவர்களல்ல; ஹிந்து தலித்துகளாக வாழ்ந்த மக்கள் சாதிக்கொடுமைகளில் வெறுப்படைந்து முஸ்லிம்களாக மதம் மாறினார்கள்.

நாம் எல்லோரும் கடவுளின் பிள்ளைகள் என கிறிஸ்தவம் போதிக்கிறது. ஆனால் கிறிஸ்தவ கோயில்களில் இன்றும் தலித்துகளுக்கென தனிக்கோவில்களும் தனிக்கல்லறைகளும் தனிஇருக்கைகளும் ஒதுக்கப்பட்டுள்ளன. தலித் கிறிஸ்தவர்களை ஆதிதிராவிடர், பழங்குடியினர் பட்டியலில் சேர்ப்பதற்கு கன்னியாகுமரி மாவட்டத்திலும் சென்னையிலும் தொடர்ந்து போராட்டம் நடத்திக்கொண்டிருக்கிறார்கள். இது சமத்துவத்தை கொண்டுவர வழிவகுக்காது. சிறுபான்மையினருக்கு வழங்கப்படுகின்ற சலுகைகள் யாரைச் சென்றடைகின்றன? சிறுபான்மையினரின் கல்விநிறுவனங்களில் பணியாற்றுவதற்கும் சேருவதற்கும் அவர்களுடைய நிறுவனங்களே தலித்துகளுக்கு இடஒதுக்கீடு வழங்குவதில்லை. ஏனெனில் அவற்றை நடத்துகின்ற சிறுபான்மையினர் பணம் சேர்ப்பதிலும் கொள்ளை இலாபம் அடிப்பதிலுமே குறியாக உள்ளனர். இதனைவிட மிகக்கேவலமாக கல்விநிறுவனங்களை நடத்துகின்ற மதவாதிகள் நடந்து கொள்கிறார்கள். இவர்கள் போலி முகமூடியை அணிந்து கொண்டு வெட்கம் இல்லாமல் தலித்துக்காக போராடுவதாகவும் குரல் கொடுப்பதாகவும் வீதிகளிலும் பொது இடங்களிலும் முழக்கமிடுகிறார்கள்.

மும்பை, பெங்களூரு போன்ற நகரங்களில் முஸ்லிம்கள் நிலம் வாங்குவதற்கும் வீடு வாங்குவதற்கும் அனுமதிக்கப்படுவதில்லை. தலித்துகள், பழங்குடியினர், பிற்படுத்தப்பட்டோர் ஆகியோரைவிடவும் முஸ்லிம்கள் பின் தங்கியுள்ளனர். நீதித்துறையில் மிகபிற்படுத்தப்பட்டோர் 23% தாழ்த்தப்பட்டோர் 20% முஸ்லிம்கள் வெறும் 7.8%. 14 இலட்சம் பப்ளிக் சர்வீஸ் பணிகளில் முஸ்லிம்கள் வெறும் 7.2%. அதுவும் மிகவும் கீழ்மட்ட பணிகளில் வேலைசெய்கின்றனர். நாட்டின் உயர் அரசு பணிகளில் 3% முஸ்லிம்களே உள்ளனர். மாவட்ட நீதிபதிகளில் 2.7% பேரே முஸ்லிம்களாக உள்ளனர். மதக்கலவரங்களை விசாரிக்க இதுவரை ஒரு முஸ்லிம் நீதிபதிகூட நியமிக்கபடவில்லை. இதற்கு காரணம் ஹிந்துக்களை நீதிமான்களாகவும் முஸ்லிம்களை மதவெறியர்களாகவும் சித்தரிப்பதுதான்.

மாநிலவாரியாக பார்க்கும்போது கம்யூனிஸ்டுகள் ஆளும் மேற்கு வங்கத்தில் முஸ்லிம்களின் நிலைமை மிகவும் பரிதாபமாக உள்ளது.. முப்பது ஆண்டுகளாக இடதுசாரிகள் கோட்டை கட்டி ஆளுகிறார்கள். ஆனால் 25.2% முஸ்லிம்களில் வெறும் 4.2% பேருக்குத்தான் அரசு வேலை வழங்கப்பட்டுள்ளது. ஆந்திரா: முஸ்லிம்கள் 9.2%; பணியில் 8.8%; கேரளா: முஸ்லிம்கள் 24.7%; பணியில் 10.4%; அஸ்ஸாம்: முஸ்லிம்கள் 30.9%; பணியில் 11.2% தமிழ்நாடு: முஸ்லிம்கள் 5.6%; பணியில் 3.2%; பீஹார்: முஸ்லிம்கள் 16.5%; பணியில் 7.6%; உத்திரபிரதேசம்: முஸ்லிம்கள் 18.5%; பணியில் 5.1%.

நாடு முழுவதும் மிக குறைந்த வருமானத்தில் முஸ்லிம்களே வாழுகின்றனர். முஸ்லிம்களில் 94.8%பேர் வறுமை கோட்டின்கீழ் இருக்கிறார்கள். தலித்துகளில் 32%பேர் ரேஷன் கார்டு வைத்திருக்கையில் முஸ்லிம்களில் 22%பேரே ரேஷன்கார்டு வைத்துள்ளனர். முஸ்லிம் விவசாயிகளில் 2.1%பேரே சொந்தமாக டிராக்டர் வைத்துள்ளனர். 1%தான் நிலத்திற்கு நீர்பாய்ச்ச பம்ப்செட் வைத்துள்ளனர். மக்களவையில் 543 உறுப்பினர்களில் 75 முஸ்லிம் எம்.பி.கள் இருக்கவேண்டும். ஆனால் 33பேர் மட்டுமே முஸ்லிம்களாக உள்ளனர். நாம் சமத்துவ உரிமைப்பெற்ற குடிமகன்கள் என இந்திய அரசியல் சட்ட சாசனம் கூறுகிறது. ஆனால் முஸ்லிம் மாணவர்களுக்கு உயர்கல்வி பயில்வதற்கு வங்கிகள் கல்விக்கடன் வழங்குவதில்லை. இதுவரை 3.2% பேர்தான் வங்கிக்கடன் பெற்றிருக்கிறார்கள்.

முஸ்லிம் தலைவர்களால் எந்தவொரு பிரச்சனைகளுக்கும் முடிவுகள் காணமுடியாது. சுதந்திரத்திற்கு முன்பு முஸ்லிம் தலைவர்களால் முஸ்லிம்களை காப்பாற்ற முடியவில்லை. ஏனெனில் அவர்கள் பலபிரிவுகளாக பிரிந்து கிடக்கின்றனர். அவர்கள் ஒன்றிணைந்து போராடுவதில்லை. நாம் அனைவரும் ஒன்றிணைய வேண்டுமென்ற முயற்சியும் அவர்களிடமில்லை.

உருதுமொழியை முஸ்லிம்களின் தங்களின் தனிப்பட்ட மொழியாக எடுத்துக்கொள்வதால் அவர்கள் பாதிக்கப்படுகிறார்கள். உருது மொழி மட்டும் தெரிந்த முஸ்லிம்களுக்கு கர்நடாகாவில் அரசு வேலை வாய்ப்புகள் மறுக்கப்படுகிறது. ஏனெனில் அவர்கள் கன்னடமொழியை கற்றுக்கொள்வதில்லை. உருதுமொழியை தேசிய மொழியாக அங்கிகரிப்பதற்கு நாம் போராட வேண்டும். போராட்டத்தின் விளைவாக அம்மொழி அங்கீகரிக்கப்பட்டாலும் அதனை மாநிலமொழியாக அங்கீகரிக்க மொழிவெறி மாநிலங்கள் மறுக்கும். எனவே உருதுமொழியை தாய்மொழியாகவும் மாநில மொழியை தொடர்புமொழியாகவும் கற்று அரசு பதவிகளில் ஏறுவதற்கு முயல வேண்டும். அதேவேளையில் உருதுமொழியை மாநில மொழிகளாக அங்கீகரிக்க தொடர்ந்து போராட முன்வர வேண்டும். முஸ்லிம்களில் 4%த்தினர்தான் பள்ளிப்படிப்பைத் தாண்டி கல்லூரிக்கு செல்கின்றனர். 7.2%பேர்தான் உயர்நிலைப்பள்ளியை முடித்திருக்கிறார்கள். 1.2%பேர்தான் பட்டப்படிப்பை முடித்திருக்கிறார்கள். இவ்வாறு தலித்துகளைவிட முஸ்லிம்கள் பின் தங்கியிருக்கிறார்கள் என்பது அதிர்ச்சியளிக்கிற செய்தி.

குற்றவாளிகளும், பணமுதலாளிகளும் தேர்தல் களத்தில் போட்டியிட்டு மக்கள் பிரிதிநிதிகளாக பாராளுமன்றத்திலும் சட்டமன்றத்திலும் உள்ளனர். அப்படிப்பட்டவர்கள் முஸ்லிம்களின் நலனை கருத்தில்கொண்டு பேசுவதற்கு வாய்ப்பில்லை. சுயலாபத்திற்காகவும் கொள்ளை இலாபம் அடிப்பதிலுமே அவர்கள் குறியாக இருக்கிறார்கள். நாங்கள் நல்லவர்கள் என மக்களே எங்களை தேர்வு செய்துவிட்டார்களென தங்களைப்பற்றி பெருமையாக பேசுகின்றனர். பலர் அவர்களிடமிருந்து பணம் வாங்கிக்கொண்டு அவர்கள் சொல்வதனை வேதவாக்காக நம்பி ஏமாந்து போகின்றனர். நமக்குள் மாற்றம் வராததுவரை ஜனநாயகத்தை இம்மண்ணில் விதைக்க முடியாது.

நிர்வாணமாக நடனம் ஆடுவதால் இந்தியா சுதந்திரம் அடைந்து விட்டதாக பலர் நினைக்கின்றனர். இது முற்றிலும் தவறானதாகும். சமத்துவம் நிலவாததுவரை, அனைவருக்கும் கல்வி வழங்கப்படாததுவரை இந்தியா சுதந்திரம் அடைந்ததாகக் கருத முடியாது. சுதந்திரத்திற்கு முன்பு 75% மக்கள் ஏழைகளாக இருந்தனர். இன்று அது மூன்று மடங்காக உயர்ந்துள்ளது.

இந்த பிரச்சனைகளுக்கெல்லாம் மதரீதியானதல்ல; அரசியல்ரீதியானது. மெய்யான ஜனநாயகமும் நேர்மையான அரசாங்கமும் நமக்கு இல்லை. இதனால்தான் சாதிப்பிரச்சனையும் மதப்பிரச்சனையும் இதுவரையும் தீர்க்கப்படாமலேயுள்ளது. சாதியை மனிதனால் அழிக்க முடியும். மதத்தை அழிக்க முடியாது. மனிதர்கள் இருக்கின்ற காலம்வரை மதம் இருக்கும். பொதுவுடைமைக்கு எதிராக மதம் பிரச்சனையை உருவாக்கினால் மதம் தவறாக பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளதாகவே எடுத்துக்கொள்ள வேண்டும். அரசியல்வாதிகள் மதத்தை தங்கள் சுயநலத்திற்காக பயன்படுத்தி வருகின்றனர். உண்மையான நபர்கள் மதத்தில் வாழ்ந்தாலும் மதத்தை தவறாக பயன்படுத்தவில்லை. உதாரணமாக மகாத்மா காந்தியையும் மௌலானா ஆசாத்தையும் குறிப்பிடலாம். இவர்கள் மதத்தில் வாழ்ந்தாலும் வேதவசனங்களை நமது நலனுக்காகவே கோடிட்டுக்காட்டினர்.

நமது நாடு தேர்தல் சம்பந்தமான ஜனநாயகத்தைக் கொண்டுள்ளதால் ஓட்டிற்காக மதமும் சாதியும் பயன்படுத்தப்படுகிறது. உள்ளார்ந்த சிந்தனையை தூண்டாத மதம் மதமல்ல. மதம் பிரச்சனையை கொண்டுவருவதில்லை. மதத்தை மரபுவழி பாரம்பரியத்தோடு நம்பிக்கைகொண்டு எடுத்துச் செல்வதால்தான் பிரச்சனை வருகிறது. நாம் வேதத்தை புரிந்து கொள்வதோ ஆய்வு செய்வதோ இல்லை. மரபுவழியாக வருவதை ஏற்றுக்கொண்டு அதுதான் உண்மையென நினைத்து அப்பாவித்தனமாக வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறோம். இதன்மூலம் சுதந்திரமான அறிவார்ந்த உள்ளுணர்வை இரக்கமற்ற முறையில் கொலை செய்துவிடுகிறோம்.

இந்தியா இரண்டாக பிரிந்து போவதற்கு காரணமான ஜின்னா மதத்தின்மீது நம்பிக்கையற்றவர். இதைப்போன்று ஹிந்து ராஷ்டிரம் பேசுபவர்களுக்கும் ஹிந்து மதத்திற்கும் எந்தவித சம்பந்தமும் இல்லை. உயர்சாதி ஹிந்துக்கள் அரசியல் அதிகாரத்தைப் பெறுவதற்கும் தலித்துகளை ஒடுக்குவதற்கும் இவ்வாறு பேசிக்கொண்டு திரிகிறார்கள். ஹிந்து ராஷ்டிர மந்திரம் உயர்சாதி ஹிந்துக்களுக்காகவே உருவாக்கப்பட்டது. ஜின்னா தனது வாழ்நாளில் திருக்கூரானை வாசித்தேயில்லை. சுன்னி முஸ்லிம்கள் அரசியல் ஆதாயத்தையும் அதிகாரத்தையும் பெறுவதற்காகவே பாகிஸ்தானை தனியாக பிரித்துச்சென்றார். இன்றைக்கு பாகிஸ்தானில் ஷியா முஸ்லிம்களும் வகாபி பிரிவைச்சாராத முஸ்லிம்களும் கொலை செய்யப்படுகிறார்கள். பிறரின் ஜனநாயகத்தைப்பற்றி நாம் பேசுவதேயில்லை. இதனால்தான் இப்பிரச்சனைத் தொடர்ந்து நடைபெறுகிறது. நீங்கள் பிறரின் ஜனநாயகத்தை ஏற்றுக்கொள்வதாக இருந்தால் எல்லா மதமும் மொழியும் வெவ்வேறு கலாச்சாரமும் மனிதர்களுக்காகவே உருவானதாக அறிவீர்கள்.

விவேகானந்தரின் குரு ஸ்ரீ இராம கிருஷ்ணர் மதத்தை அறிந்து கொள்வதற்காக ஒருவருட காலம் முஸ்லிமாகவும் ஒருவருட காலம் கிறிஸ்தவராகவும் வாழ்ந்தார். அதனால்தான் விவேகானந்தரால் மனித நேயத்தைக்குறித்து போதிக்க முடிந்தது. கபீர், குருநானக், முஹைதீன், நிஜாமுதீன் ஆகியோர் மத ஒற்றுமைக்காக பாடுபட்டனர். யஹோவா, அல்லாஹ், பிரம்மன் என பெயர் வேறுபட்டாலும் நாம் அனைவரும் ஒருவனைத்தான் தொழுதுகொள்கிறோம்.

அரசியல்வாதிகள் நம்மைப் பிரிப்பதற்காகவே கங்கணம் கட்டிக்கொண்டு அலைகிறார்கள். மக்கள் சூபிகள் மீதும், புனிதர்கள் மீதும் கவரப்பட்டிருக்கிறார்கள். இவர்கள் மதங்களை முன்னிறுத்தி அதிகாரத்தை நிலைப்படுத்துவதுபற்றி கற்றுக்கொடுப்பதில்லை. நம்முடையவைகளை ஆக்கிரமித்துக்கொண்டு அவர்கள் தங்களை சந்தோசப்படுத்திக் கொள்கிறார்கள். ஆர்.எஸ்.எஸ். இயக்கம் இவ்வாறுதான் மக்கள் எண்ணங்களில் விஷத்தை விதைத்தது. எத்தனை இந்துக்கள் இராமர் அயோத்தியிலுள்ள மசூதிக்குள் பிறந்ததாக நினைக்கிறார்கள். நம்பிக்கையின் அடிப்படையில் நீதிபதிகள் அளித்த தீர்ப்பு மக்களிடையே மீண்டும் பிளவுகளை ஏற்படுத்தியுள்ளது. அயோத்தி வழக்கானது பகிர்ந்தளிக்கும் பாகபிரிவினை வழக்கல்ல; உரிமைகோரும் வழக்கு. நீதிபதி, மதவாதிகளை கருத்தில்கொண்டு தீர்ப்பளித்திருக்கக்கூடாது. அத்வானி, பால்தக்கரே போன்ற மனிதர்களால் நாடு ஒருபோதும் ஒன்றுபடாது. கம்யூனிச சித்தாந்தம் கொண்ட மேற்கு வங்கத்தில் எப்பொழுதும் மதக்கலவரம் இருந்துகொண்டேயிருக்கும். அதனால் நாம் மதத்தை சரியாக புரிந்து கொள்வதற்கு விழிப்புணர்வு கொடுக்க வேண்டும்.

ஆயிரம் நக்சலைட்டுகள் 25 வருட காலமாக ஆந்திர பிரதேசத்தில் பெரும் தலைவலியை உருவாக்கிக் கொண்டிருக்கிறார்கள். இரண்டாயிரம் தீவிரவாதிகளால் உருவாக்கப்பட்ட ஜம்மூ காஷ்மீர் பிரச்சனையை இன்னும் முடிவுக்கு கொண்டுவர முடியவில்லை. மாவோயிஸ்டுகளால் பல மாநிலங்களில் பிரச்சனை தொடர்ந்து நடைபெற்று வருகிறது. இவையெல்லாம் உருவானதற்கு காரணம் அரசினுடைய தவறான அணுகு முறைகளாகும். இன்றைக்கு பாபர்மசூதி பிரச்சனையில் நீதிமன்றம் வழங்கிய தீர்ப்பால் முஸ்லிம்கள் எவரும் மகிழ்ச்சியாக இல்லை. இத்தீர்ப்பினால் இந்தியாவின் எங்காவது ஒரு மூலையில் குறிப்பிட்ட முஸ்லிம்கள் இணைந்து அரசுக்கு எதிரான ஓர் அமைப்பினை உருவாக்குவதற்குரிய வாய்ப்பு அதிகமாகவேயுள்ளது. இந்துக்களுக்கு மூன்றில் இரண்டு பங்கு கொடுத்தபின்பும் முழுபங்கும் வேண்டுமென அறிக்கை இடுகின்றனர். இது ஒன்றுபட்ட இந்தியாவை பலவினப்படுத்தியுள்ளது. இந்த தீர்ப்பால் சைனா மகிழ்ச்சி அடைந்துள்ளது. இன்னொரு தீர்ப்பில் ஹிந்துத்துவம் என்பது வாழ்க்கை நடைமுறையென நீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்துள்ளது. மதவாதிகள் மதத்தை ஒன்றிணைப்பதற்காக போராட முன்வரமாட்டார்கள். இவர்களுக்கு சாதகமாக நீதிபதிகள் தீர்ப்பளிப்பதுத்தான் வெட்கத்திற்குரிய விசயம்.
இந்துக்களை ஒன்று சேர்ப்பதற்கும் அவர்களின் ஓட்டுக்களை கவருவதற்கும் முஸ்லிம்கள் மும்பையை விட்டு சென்றுவிட வேண்டுமென்றும் முஸ்லிம் பெண்கள் பர்தா அணியக்கூடாதென்றும் பால்தக்கரே கூறுகிறார். அதைபோன்று, ”எல்லா முஸ்லிம்களும் பயங்கரவாதிகளல்ல; ஆனால் எல்லா பயங்கரவாதிகளும் முஸ்லிம்களே” என மோடி கூறுகிறார். நாட்டின் செலவு திட்டத்தை வரையறுக்கும்போது முஸ்லிம்களின் ஓட்டுக்களை கவருவதற்காக, ”இது சிறுபான்மையினரின் நலனுக்குரிய செயல்திட்டம்” என்கிறார் மன்மோகன்சிங். ஒரு கூட்டம் மதவெறியைத் தூண்டி ஓட்டுவங்கியை பெருக்குவதற்கு திட்டமிடுகிறது. இன்னொரு கூட்டம் அதனை சாதகமாகப் பயன்படுத்தி தங்களை சிறுபான்மையினரின் காவலனென பறைசாற்றுகிறது.

1995இல் ஐந்து பிராமணர்களால் துவங்கப்பட்ட ஆர்.எஸ்.எஸ். இயக்கம் இன்று ஆலமரமாக வளர்ந்துள்ளதென்றால் நாட்டின் ஆபத்து வெகுதொலைவில் இல்லை. இவ்வியக்கத்தைத் துவங்கிய சௌவ்ராங்கர், முஸ்லிம் பெண்களைக் காப்பாற்றுவோம் என்ற போர்வையில் முன்வைத்த மூன்று முக்கிய கோரிக்கைகள் என்னவென்றால்: (1) ஷரியத் சட்டத்தை அழித்து பொது சிவில் சட்டம் கொண்டு வரவேண்டும் (2) செக்ஸ் ரீதியாக திடீர் தாக்குதல் நடத்த வேண்டும் (3) இந்துக்களின் விதைகளை முஸ்லிம் பெண்களின் கர்ப்பப்பையில் வளரவைத்து மக்கள் தொகையை பெருக்க வேண்டும். இவ்வாறு முஸ்லிம்களுக்கு எதிராக பலவகைகளில் கலவரங்களை உருவாக்குவதற்கான திட்டம் வகுக்கப்பட்டது. இவைகள் தொடர்ந்து அரங்கேற்றப்பட்டு வருகிறது.
முஸ்லிம்களுக்கு உதவி செய்வதாகக்கூறி அரசு பாவனை செய்கிறது. (1) முஸ்லிம்கள் மெக்காவிற்கு ஹஜ் பயணம் செய்வதற்கு ருபாய் 12,000/- மானியம் வழங்குகிறது. வசதிபடைத்தவர்கள் ஹஜ் பயணம் மேற்கொண்டால் போதுமென்று திருக்கூர்ஆன் கூறும்போது அதற்கு விரோதமாக முஸ்லிம்கள் முன்னேறுவதற்கு ஹஜ் செல்ல மானியம் வழங்குகிறோம் என்பது இறைவேதத்திற்கு விரோதமான காரியம். மானியத்தில் ஹஜ் செல்லுவதை எப்படி புனிதப்பயணமென கூறமுடியும். இதில் அரசின் இன்னொரு தந்திர திட்டமும் அடங்கியுள்ளது. அது வியபார யுக்தியும் விளம்பர யுக்தியுமாகும். மானியத்தொகை ருபாய் 12,000/-த்தை அரசானது அரசுக்குச் சொந்தமான ஏர் இந்தியா கம்பெனிக்கு நேரடியாக வழங்குகிறது. அரசு வழங்கும் பணம் மீண்டும் அரசின் கஜானாவுக்கு சென்றுவிடுகிறது. (2) மிலாடிநபி விடுமுறை: முஸ்லிம் பண்டிகைகளுக்கு விடுமுறை விடுவதாக அரசு காட்டிக்கொள்கிறது. இதுவும் முஸ்லிம்களை முன்னேற்றப்பாதைக்கு அழைத்துச் செல்வதில்லை. இதுகுறித்து முஸ்லிகள் விழிப்படைய வேண்டும்.

1970இல் பாபர்மசூதி இடிக்கப்பட்டது. 1970-1980களில் கிரிக்கெட் விளையாட்டில் பாகிஸ்தான் வெற்றி பெற்றபோது ஹைதராபாத் முஸ்லிம் இளைஞர்கள் வீதிகளில் பட்டாசை வெடித்து கொண்டாடி தங்களுடைய எதிர்ப்புகளைத் தெரிவித்துக் கொண்டனர். ஏனெனில் அவர்களின் வலிகளையும் இரண்டாந்தார குடிமக்களாக நடத்துவதையும் அரசு கண்டு கொள்ளவில்லை. மேலும் நாங்கள் மோசமானவர்கள் இல்லையென்பதனை நிருபிக்கும் பொருட்டு முஸ்லிம்கள் தங்கள் அடையாளங்களை வெளிப்படையாக்கினர். தங்கள் பிள்ளைகளுக்கு அரபி மொழியிலான பெயர்களை மட்டுமே சூட்டிக்கொண்டனர். தலையில் தொப்பியணிந்தும் முகத்தில் தாடி வளர்த்தும் தாங்கள் முஸ்லிம்கள் என்பதனை பறைச்சாற்றிக் கொள்ள முன்வந்தனர். பெண்கள் அனைவரும் பர்தா அணிவது கட்டாய கடமையானது. அதுவரையும் இவைகளை அதிகமானோர் பின்பற்றாமலே வாழ்ந்து வந்தனர்.

1990க்கு பின்பு முஸ்லிம்கள் வாக்குசாவடிக்கு வந்து வாக்களிப்பது அதிகமானது. இதனால் அவர்கள் குறிப்பிட்ட இடங்களில் வெற்றி தோல்வியை நிர்ணயிக்கின்ற அளவிற்கு வலிமை பெற்றிருந்தனர். தங்களுடைய உரிமைக்காக வீதியில் வந்து போராடவும் தயங்கவில்லை. முஸ்லிம்களில் பலர் பல்வேறு கட்சிகளில் இணைந்து கொண்டனர். இதனால் முஸ்லிம் மதத்தலைவர்கள் காணாமல் போனார்கள். பாபர் மசூதி இடிப்புக்குப்பின்பு முஸ்லிம்கள் காங்கிரஸ் கட்சிக்கு வாக்களிக்காததால் உத்திரபிரதேசம் பீகார் ஆகிய மாநிலங்களில் காங்கிரஸ் கட்சி காணாமல் போனது. அதன் அடிப்படையில் முஸ்லிம்களின் அவலநிலையை எடுத்துக்காட்ட வந்ததுதான் சச்சார் கமிட்டி அறிக்கை. முஸ்லிம்கள் பிற சமுதாயத்தினரைவிட பின்தங்கியுள்ள உண்மை நிலையை பட்டியலிட்டு காட்டியது. சச்சார் கமிட்டியின் பரிந்துரையின் அடிப்படையில் காங்கிரஸ் செயல்படுவதுபோல் பாவனை காட்டுகிறது. இது காங்கிரஸ் கட்சிக்கு வளர்ச்சியைக் கொண்டு வந்தது.

வறுமையில் வாழுகின்ற முஸ்லிம்கள் தங்கள் பிள்ளைகளை தொழிற்சாலைகளில் பட்டறைகளில் கடைகளில் வேலைசெய்யவே அனுப்புகிறார்கள். ஏன் அவ்வாறு செய்கிறீர்கள் என்று கேட்டால், ”தொழிற்சாலைக்கு சென்றால் பிள்ளை கற்றுக்கொள்ளும் ஆனால் படிக்காது; பள்ளிக்கு சென்றால் குழந்தை படிக்கும் ஆனால் கற்றுக்கொள்ளாது” என்கின்றனர். இதுதான் நமது கல்வியின் தரம் என்பதனை சாதாரண மக்கள் நன்கு புரிந்து வைத்துள்ளனர். நமது நாட்டில் பத்தாம் வகுப்புவரை படித்தவன் மேசை துடைக்கும் பியூன் வேலை செய்கிறான். டிகிரிவரை படித்தவன் டாஸ்மார்க் கடையில் மதுபானம் விற்கிறான். இதுதான் நாம் கற்கும் கல்வியின் லட்சணம். ஒரு பியூன் வேலையை ஒருவன் கற்றுக்கொள்வதற்கு அவன் பத்தாம் வகுப்புவரை படிக்க வேண்டியுள்ளது. பிராண்டி விற்பதற்கு ஒருவன் டிகிரிவரை படிக்க வேண்டியுள்ளது. அவ்வாறு படித்தவர்கள் லஞ்சம் கொடுக்காமல் வேலைக்கு அமர முடியவில்லை. இக்கேள்வியை கல்வி கற்காதவர்கள் கேட்கும்போது நம்மால் பதில்சொல்ல முடிவதில்லை. வெளிநாடுகளில் கற்றலும் படித்தலும் இணைந்தே பயணிக்கிறது. நமது கல்வி வெறும் ஏட்டு சுரைக்காயாகத்தான் இன்னும் உள்ளது. எனவே நமது கல்வி தரத்தை உடனடியாக மாற்ற வேண்டும்.
மகாராஸ்டிராவில் முஸ்லிம்களின் மக்கள்தொகை 10.6%. சிறையிலுள்ள மொத்த தொகையில் 40% இவர்கள்தான். ராஜஸ்தானில் முஸ்லிம்களின் மக்கள்தொகை 9.6%. சிறையிலுள்ள மொத்த தொகையில் இவர்களின் பங்கு 25% ஆகும். மேற்கு வங்காளம், உத்திரபிரதேசம், பீகார் ஆகிய மாநிலங்கள் சிறைச்சாலைகளில் இருப்பவர்களின் பட்டியலைத்தர மறுத்துவிட்டது. நமது நாட்டில் தடா சட்டத்தில் கைது செய்யப்பட்டவர்கல்ளில் 80% இஸ்லாமிய சகோதரர்களே.

தாடி வைப்பவர்களெல்லாம் வன்முறையாளர்கள் அல்லது பாகிஸ்தான் பயங்கரவாதிகள் என்ற எண்ணமும், பிரச்சனை நடந்தால் முஸ்லிம் இளைஞர்களை காவல்துறையினர் கேள்வி கேட்காமலேயே கைது செய்வதும், காவல்துறை அதிகாரிகள் தங்களுடைய பதவி உயர்வுக்காக வெடிமருந்து நிரப்பப்பட்ட ஆயுத குச்சுகளையும் துப்பாக்கிகளையும் தாங்களே தயார் செய்துவிட்டு முஸ்லிம்களை ஆயுதங்களுடன் கைதுசெய்ததாக பத்திரிகையிலும் தொலைக்காட்சியிலும் விளம்பரம் செய்து பதவி உயர்வினை பெறுவதும் வாடிக்கையாக நடந்து கொண்டிருக்கிறது. இவ்வாறு முஸ்லிம்களை பயங்கரவாதிகளாக சித்தரிப்பதில் பெரும்பங்கு ஆற்றுபவர்கள் காவல்துறையினரே.

இதற்கு இன்னுமொரு முக்கிய காரணம் ஊடகத்துறை பார்ப்பனர்களின் கைகளில் இருப்பதுதான். ஊடகத்துறையில் 3% முஸ்லிம்களே பணியாற்றுகின்றனர். ஆனால் மக்கள் தொகையில் 3% இருக்கும் பார்ப்பனர்களில் 49%பேர் ஊடகத்துறையில் இருக்கிறார்கள். இந்து மதவாதிகளும் ஆதிக்கவாதிகளும் நிரம்பி வழியும் ஊடகங்கள் தொடர்ந்து முஸ்லிம்களை பயங்கரவாதிகளாகவே சித்தரிக்கின்றன.

அரசு பணிகளில் புறக்கணிக்கப்பட்ட முஸ்லிம்களுக்கு புலனாய்வுதுறை, உளவுதுறை, ராணுவதுறை போன்றவை வெறும் கனவுதான். உளவுதுறை பணியில் முஸ்லிம்களை சேர்க்கக்கூடாதென்பது மதசார்பற்ற ஜனநாயகத்தில் எழுதப்படாத சட்டமாகவேயுள்ளது. ராஜேந்தர சச்சார் சொல்கிறார், ”இஸ்லாமிய சமூகம் இரண்டு வகையாக பார்க்கப்படுகிறது. ஒன்று பயங்கரவாதி; மற்றொன்று தேசப்பற்று அற்றவன். ஆனால் நான் பார்த்த வகையில் இஸ்லாமியர்களுக்கு இந்தியன் என்ற உணர்வு அதிகம்”. மீனா மயில் சொல்கிறார், ”உலகின் எந்த மூலையில் தீவிரவாத வன்முறை தாக்குதல்கள் நடந்தாலும் முஸ்லிம் அமைப்புகளை நோக்கியே கைநீட்ட நாம் பழக்கப்பட்டிருக்கிறோம். இடிக்கப்பட்டது பாபர்மசூதிதான் என்றாலும் இடித்தது இந்து வெறியர்களே. எனினும் அவப்பெயர் என்னவோ முஸ்லிம்களுக்குத்தான்”.

1953இல் வெளியான காகா கலேல்கர் கமிஷன், 1983இல் வெளியான கோபால்சிங் கமிஷன், 1989இல் வெளியான மண்டல் கமிஷன், 2006இல் வெளியான சச்சார் கமிஷன், 2009இல் வெளியான ரங்கநாத் மிஸ்ரா கமிஷன் ஆகிய அனைத்தும் முஸ்லிம்களின் கல்வி, பொருளாதார, அரசு வேலைவாய்ப்பு குறித்து தொடர்ந்து ஆய்வறிக்கையினை வெளியிட்டுள்ளது. இருப்பினும் அவ்வறிக்கையின் முடிவுகளில் முஸ்லிம்கள் மிகவும் பின்தங்கியிருப்பதாகவும், அவர்களுக்கு ராணுவத்திலும் நீதித்துறையிலும் போதியளவு வாய்ப்பு வழங்கப்படவில்லை என்றும் எச்சரிக்கிறது. இருப்பினும் இவ்வறிக்கைகளின் அடிப்படையில் அரசு செயல்படுவதாக இல்லை.

நமது நாடு வேகமாக முன்னேறிக்கொண்டிருக்கிறது. இந்நாட்டின் இரண்டாவது பெரும் சமுதாயமான முஸ்லிம் சமுதாயம் வளர்ச்சியின் சுவையை அனுபவித்திராத ஒரு சமூதாயமாக உள்ளது. நலிவடைந்தவர்களில் ஒருவருக்கு உணவும் உடையும் வேலைவாய்ப்பும் அளிப்பதும் இன்னொருவருக்கு அதனை வழங்காமல் மறுப்பதும் பாரத பண்பாடுமில்லை; சமதர்ம கோட்பாடுமில்லை. எனவே நலிவடைந்தவர்கள் நலமடைய ஆவன செய்வதும் உயரச்செய்வதும் ஏறெடுத்து பார்க்க வேண்டிய முக்கிய பணிகளாகும். 2020க்குள் இந்தியா வல்லரசாக வேண்டுமென்று துடித்துக்கொண்டிருக்கிற நாம் அடித்தட்டு சமுதாய மக்கள் ஆட்டம் காண்கிற நிலையிலோ அல்லது கோபப்படுகிற நிலையிலோ விட்டுவைப்பது அறிவுடைமையாகாது. அவ்வாறு விட்டுவைத்தால் நாம் நமது அரசியல் சட்ட சாசனத்தை குழிதோண்டி புதைப்பதற்கு சமமாகும். முஸ்லிம்கள் முன்னேறுவது முஸ்லிம்களின் தேவை என்பதனைவிட தேசத்தின் தேவையென்பதனை உணரவேண்டும்.

சச்சார் கமிட்டியின் பரிந்துரைகளின் அடிப்படையில் (1) அரசு உடனடியாக இங்கிலாந்தில் உள்ளது போன்று சிறுபான்மையினர் மற்றும் ஒடுக்கப்பட்டோருக்கான சமவாய்ப்பு ஆ¬ணையத்தை உருவாக்க வேண்டும். (2) மத்திய அரசு பல்வேறு திட்டங்களுக்கு ஒதுக்கும் நிதியில் 15% முஸ்லிம்களுக்கு ஒதுக்க வேண்டும். (3) மத்திய அரசு மற்றும் அதன் சார்பு நிறுவனங்களில் வேலைக்கான நேர்காணல் நடக்கும்போது அதிகாரிகள் குழுவில் முஸ்லிம்கள் கட்டாயமாக இடம்பெற வேண்டும். சச்சார் கமிட்டி அறிக்கையை கேட்டபின்பும் நாம் மீண்டும் அப்படியே இருந்தால் வருங்கால சந்ததியினர் நம்மை மன்னிக்கமாட்டார்கள். தலித்துகளின் வளர்ச்சிக்காக பிறசமுதாய மக்கள் எப்படி முன்னுக்கு வந்து ஒருங்கிணைந்து போராடினார்களோ அப்படி நாம் போராட முன்வர வேண்டும். இல்லையென்றால் சச்சார் கமிஷன் அறிக்கை வெறும் கானல் நீராகவே இருக்கும்.

சச்சார் அறிக்கை குறித்து வேடிக்கையான ஒரு முல்லா கதையுள்ளது. ஒரு விடுமுறை நாளில், முல்லா இறச்சி கடைக்குச் சென்று அரைக்கிலோ ஆட்டுக்கறி வாங்கினார். பக்கத்திலிருந்த ஒரு புத்தகக் கடைக்குள் நுழைந்து ஆட்டிறைச்சி சமைப்பது எப்படி என்றொரு செய்முறை புத்தகத்தையும் வாங்கினார். பெருமிதத்தோடு அவர் வீதியில் நடந்து கொண்டிருந்தபோது ஒரு தெருநாய் அவரது கையிலிருந்த இறச்சிபையை பறித்துக்கொண்டு ஓடியது. தெருவில் இந்த காட்சியை பார்த்துக்கொண்டிருந்த அனைவரும் பதறினர். சிலர் நாயைத் துரத்திக்கொண்டு ஓடினார்கள். முல்லா மட்டும் பதறவுமில்லை; ஓடவுமில்லை. இதனைப்பார்த்த ஒருவர் முல்லாவிடம் உம்முடைய இறச்சிப்பையை நாய் தூக்கிக்கொண்டு ஓடுகிறது; நீங்கள் பதறாமல் நிற்கிறீரே என்றார். அதற்கு முல்லா, நாய் இறச்சியைக் கொண்டு ஓடினாலும் செய்முறை புத்தகம் என்னிடமல்லவா இருக்கிறது என்றாராம். இப்பொழுது இறச்சி மத்திய அரசிடமுள்ளது. சச்சார் அறிக்கை என்கிற செய்முறை புத்தகம் நம்மிடமுள்ளது. சிந்திப்போம்! செயல்படுவோம்!!

வழக்கறிஞர் ஜோ. தமிழ்ச்செல்வன் அவர்கள் க‌ன்னியாகும‌ரி மாவட்டம், மண்டைக்காடு புதூர் கிராம‌த்தைச் சார்ந்தவர். எளிமையான மீன‌வர் குடும்பத்தில் பிறந்த அவர், சுய முன்னேற்றமாய் படித்து வழக்குரைஞர் ஆனவர். கல்வித் தகுதி எம்.ஏ., எம்.எல் படிப்பை முடித்து, வழக்குரைஞராக‌வும் ச‌மூக‌ப் போராளியாக‌வும் இருந்து வருகிறார். சமூக அவலங்களுக்கு எதிராக தைரியமாய் முழ‌க்க‌மிடுப‌வ‌ர். இவரின் எழுத்துக்கள் சீரிய எண்ணமும், முற்போக்குச் சிந்தனையைக் கொண்டது என்றால் அது மிகையாகாது.

source : http://tamilcharam.net/controversial-sachar-committee/

ராஷித் கன்னோஷி துனீசியாவுக்கு திரும்பினார்

துனீஸ்,ஜன.30:வெளிநாட்டில் வாழ்ந்துவந்த துனீசியாவின் இஸ்லாமிய கட்சியான அல்நஹ்தாவின் தலைவர் ராஷித் அல் கன்னோஷி துனீசியாவுக்கு வருகைத்தந்தார்.

மக்கள் புரட்சியைத் தொடர்ந்து அரசியல் நெருக்கடி நீடித்துவரும் துனீசியாவுக்கு விரைவில் வருவேன் என கடந்த ஞாயிற்றுக்கிழமை அவர் தெரிவித்திருந்தார்.

21 ஆண்டுகளாக வெளிநாட்டில் வாழ்ந்துவரும் கன்னோஷி பிரிட்டனிலிருந்து விமானம் மூலம் துனீஸுக்கு வருகைபுரிந்தார். துனீஸ் சர்வதேச விமானநிலையத்தில் அவரை வரவேற்க நூற்றுக்கணக்கான மக்கள் காத்திருந்தனர்.

துனீசியாவில் நேர்மையான முறையில் பாராளுமன்றத் தேர்தல் நடைபெறுமானால் அல்நஹ்தா அதில் பங்கேற்கும் என கன்னோஷி தெரிவித்தார். ஆனால், அதிபர் தேர்தலில் போட்டியிடும் எண்ணமில்லை என அவர் தெரிவித்தார்.

துனீசியாவின் முன்னாள் அதிபர் பின் அலி அல்நஹ்தாவை தடைச் செய்திருந்தார். 1989 ஆம் ஆண்டு பின் அலி அல்நஹ்தாவிற்கு எதிரான அடக்கு முறைகளை கட்டவிழ்த்துவிடும் வரை இக்கட்சி துனீசியாவின் பிரதான எதிர்கட்சியாக திகழ்ந்தது.

துனீசியாவில் இடைக்கால அரசு அல்நஹ்தாவின் மீதான தடையை நீக்கியதைத் தொடர்ந்து மிதவாத(moderate) இஸ்லாமிய தலைவர் என அழைக்கப்படும் ராஷித் அல் கன்னோஷி சொந்த நாட்டிற்கு திரும்பியுள்ளார்.

நான் எவ்வித அதிகாரப்பூர்வ பதவியையும் பொறுப்பேற்றுக் கொள்ளமாட்டேன் என கன்னோஷி தெரிவித்துள்ளார். சொந்த நாட்டிற்கு திரும்பிய கன்னோஷி தான் தற்பொழுது மகிழ்ச்சியாக இருப்பதாக தெரிவித்தார்.

மாத்யமம்

இந்துத்துவா தீவிரவாதிகளையும் தோலுரிக்குமா தினமலர்..?

உலகில் வாழும் மானுடர்களில், அவர்கள் எந்த நாட்டை சேர்ந்தவராயினும், எந்த மொழியுடையவராயினும், எந்த மதத்தையுடையவராயினும் அவர்களில் நல்லவர்கள்- கெட்டவர்கள் என்று இரு பிரிவினர் இருப்பது போன்று, எந்த நாட்டை எடுத்துக் கொண்டாலும் அந்த நாட்டில் தீவிரவாதிகள் இல்லை என்று சொல்லிவிட முடியாது. அந்த அடிப்படையில் பாகிஸ்தானிலும் தீவிரவாதிகள் இருக்கலாம்; இருப்பார்கள். ஆனால், ''சோறு திங்கலன்னா பூச்சாண்டியிடம் புடுச்சு குடுத்துருவேன்' என்று குழந்தைகளுக்கு பயம் காட்டும் தாய்மார்களைப் போல் பாகிஸ்தானை தீவிரவாத நாடாக காட்டுவதில் ஊடகங்களுக்கு அதிலும் குறிப்பாக தினமலருக்கு என்னதான் ஆனந்தமோ தெரியவில்லை. அந்த பத்திரிக்கையில் 'டவுட் தனபாலு' என்ற பகுதியில்,


மத்திய வர்த்தக மற்றும் தொழில் துறை அமைச்சர் ஆனந்த் சர்மா: பாகிஸ்தானில் இருந்து வெங்காயம் இறக்குமதி செய்யப்படவுள்ளது. டில்லி வந்தடையும் வெங்காயத்தை உடனடியாக பொதுமக்களுக்கு வினியோகிக்க நடவடிக்கை எடுக்கும்படி, டில்லி முதல்வரிடம் வலியுறுத்தப்பட்டுள்ளது.
டவுட் தனபாலு: என்னது...? பாகிஸ்தான்ல இருந்து வெங்காயமா...? ஊம்... அந்த நாட்டு பயங்கரவாதிகள் தோலைத் தான் உரிக்க முடியலை... அவங்க வெங்காயத் தோலையாவது உரிப்போம்...! (அப்பவும் நமக்குத் தான் கண்ணீர் வரும்.)


என்று வெளியிட்டுள்ளது தினமலர்.
இதன் மூலம் பாகிஸ்தானில் மட்டும்தான் தீவிரவாதிகள் இருப்பது போன்றும், அவர்களின் தோலை உரிக்கமுடியவில்லையே என்று ஆதங்கப்படுவது போன்றும் காட்டுகிறது தினமலர். மேலும் அவங்க வெங்காயத் தோலை உரிச்சாலும் நமக்குத் தான் கண்ணீர் வரும் என்ற மிகப்பெரிய கண்டுபிடிப்பையும் சொல்கிறது தினமலர். அவங்க வெங்காயத்த மட்டுமல்ல எவங்க வெங்காயத்த உரிச்சாலும், உரிக்கிரவனுக்குத் தான் கண்ணீர் வரும் என்பது கூட தினமலருக்கு தெரியவில்லையா?
மேலும், பாகிஸ்தான் தீவிரவாதிகளின் தோலை உரிப்பதற்கு முன்னால், உண்மையில் தீவிரவாதிகளின் தோலை உரிப்பதுதான் தினமலரின் நோக்கம் என்றால், முதலில் நமக்கு பக்கத்தில் இருக்கும் தீவிரவாதிகளின் தோலை உரிக்க தினமலர் தயாரா?

• பாபர் மஸ்ஜிதை இடித்தவர்கள் தினமலரின் பார்வைக்கு தீவிரவாதிகள் இல்லையா?
• அதற்கு முன்னால் 'ரத யாத்திரை' என்ற பெயரில் நாடெங்கும் 'ரத்த யாத்திரை' நடத்தியவர்கள் தினமலரின் பார்வைக்கு தீவிரவாதிகள் இல்லையா?
• குஜராத்-மும்பை-கோவை உள்ளிட்ட நாட்டின் பல்வேறு பகுதிகளில் முஸ்லிம்களின் ரத்த ஆற்றை ஓட்டியவர்கள் தினமலர் பார்வையில் தீவிரவாதிகள் இல்லையா?
• அஜ்மீர் தர்கா- மெக்கா மஸ்ஜித்- சம்ஜாதா எக்பிரஸ்- அஹமதாபாத்- ஜெய்ப்பூர்- மாலேகான்- நந்தேட்- தென்காசி உள்ளிட்ட பல்வேறு இடங்களில் குண்டு வெடிக்க செய்தவர்கள் தினமலரின் பார்வையில் தீவிரவாதிகள் இல்லையா?

இவர்களின் தோலை உரிக்கவேண்டும் என்று என்றாவது தினமலர் நினைத்ததுண்டா? இல்லை. காரணம் 'நம்மவா' என்பதுதானே! இவ்வாறு நாம் எழுதுவதால் பாகிஸ்தானின் எல்லை தாண்டிய பயங்கரவாதத்தை ஆதரிக்கிறோம் என்று அர்த்தமல்ல. பாகிஸ்தானாக இருந்தாலும், எவராக இருந்தாலும் தீவிரவாதம் வேரறுக்கப்பட வேண்டிய விஷயம் என்பதில் கடுகளவும் மாற்றுக்கருத்து இல்லை. அதே நேரத்தில் எல்லைதாண்டி வந்து கார்கில் போர் மற்றும் மும்பை தாக்குதல் உள்ளிட்ட பல்வேறு பயங்கரவாத செயல்களை செய்யும் அளவுக்கு பாகிஸ்தானுக்கு வழியை திறந்து விட்டது யார்? நாட்டின் மொத்த வருமனாத்தில் 60 சதவிகிதத்திற்கு மேல் செலவு செய்து பராமரிக்கபப்டும் ராணுவம், காஷ்மீரில் காட்டும் கடுமையை, கவனத்தை, பாகிஸ்தான் எல்லையில் காட்டியிருந்தால் எல்லைதாண்டி பயங்கரவாதம் நுழையமுடியுமா என்பதையும் சிந்திக்கவேண்டும்.

எனவே தினமலர் போன்ற ஜனரஞ்சக ஊடகங்கள், குற்றங்களை செய்பவர்களை அடையாளம் காட்டும் விஷயத்தில் நாடு-மதம் கடந்த பார்வையை செலுத்தவேண்டும் என்பதே நடுநிலையாளர்களின் வேண்டுகோளாகும்.

முகவை அப்பாஸ்

அப்துல் கலீம் பேசுகிறார்

ஹைதராபாத்,ஜன.31:சிறையில் இரண்டு தடுப்புகளைத் தாண்டி தனிமையிலிருந்த முதியவரிடம் பேசத் துவங்கிய பொழுதும், அவருக்கு உணவும், குடிநீரும் கொண்டுவந்துக் கொடுத்த பொழுதும் எவ்வித குற்றமும் செய்யாமல் சிறையிலடைக்கப்பட்டுள்ள தான் விரைவில் இச்சிறையிலிருந்து விடுதலையாகி வெளியுலகை காணப் போகிறேன் என்பதை அப்து கலீம் கனவில் கூட நினைத்துப் பார்த்திருக்க மாட்ட்டார்.

செய்யாத குற்றங்களுக்காக சித்திரவதைகளையும், சிறைவாசத்தையும் அனுபவித்து தளர்ந்துபோன அப்துல்கலீம் சமீபத்தில் விடுதலையான பொழுது தனது அனுபவத்தை நினைவுக் கூறுகிறார்: "சஞ்சல்குடா சிறையில் நான் 'அங்கிள்' என்றழைத்த அஸிமானந்தாவின் மனமாற்றம், நான் மற்றும் அப்பாவிகளான இதர முஸ்லிம் இளைஞர்களை நிரபராதிகளாக நிரூபிக்க உதவும் என்று நினைத்துக்கூட பார்க்கவில்லை."

ஷேக் அப்துல் கலீம் என்ற 19 வயது இளைஞர் கடந்த 2007 ஆம் ஆண்டு ஜூன் 30-ஆம் தேதி மக்கா மஸ்ஜித் குண்டுவெடிப்பு வழக்கில் கைதுச் செய்யப்படுகிறார். 10 கிலோ ஆர்.டி.எக்ஸ் வெடிப்பொருளை சேகரித்ததாகவும், குண்டுவெடிப்பிற்கு பயன்படுத்திய சிம் கார்டை பரிமாறினார் எனவும் போலீஸ் அப்துல் கலீம் மீது குற்றஞ் சுமத்தியது.

தான் நிரபராதி என்பதை நிரூபிக்க அப்துல் கலீமுக்கு ஒன்றரை ஆண்டுகள் தேவைப்பட்டன. நிரபராதி என நீதிமன்றம் கூறிய பொழுதும் உள்ளத்தில் ஏற்பட்ட ஆறாத காயக்களுடன் அப்துல் கலீம் சிறையிலிருந்து விடுதலையானார்.

கடுமையான நிராசை, உதவுவதற்கு எவருமில்லாத சூழல் என்ற அப்துல் கலீமின் நிலைமை அஸிமானந்தாவின் உள்ளத்தை உருக வைத்தது.

செர்லாப்பள்ளி சிறையில் அடைக்கப்பட்டிருந்த தனது சகோதரன் காஜாவுக்கு மொபைல் ஃபோனை கொண்டு கொடுத்தார் எனக் குற்றஞ்சாட்டி மீண்டும் 2010 ஆம் ஆண்டு அப்துல் கலீம் சிறையிலடைக்கப்பட்டார்.

2005 ஆம் ஆண்டு குண்டுவெடிப்பு வழக்கில் குற்றஞ்சாட்டி காஜாவை போலீஸ் கைதுச் செய்திருந்தது. ஆனால், சிறையில் போலீசாரே மொபைலைக் கொண்டு போய் கொடுத்துவிட்டு தன் மீது பொய்வழக்குப் போட்டதாக கூறுகிறார் அப்துல் கலீம்.

என்னவாயினும், சஞ்சல்குடா சிறையில் என்னை அடைத்தது ஒருவகையில் எனக்கு அருள்தான் என அப்துல்கலீம் கூறுகிறார்.

ஆறுமாத காலமாக நீண்ட இச்சிறை வாழ்க்கையின் போதுதான் அஸிமானந்தாவை அப்துல் கலீம் சந்தித்தார். சிறையில் வைத்து எப்பொழுதாவது முகமன் கூறுவதன் மூலம் இருவரும் அறிமுகமாகினர்.

அஸிமானந்தாவுக்கு உணவும், குடிநீரும் கொண்டு கொடுத்துவிட்டு சிறைக் கம்பிகளுக்கு வெளியே நின்றுக் கொண்டு தனது கதையை கூறியுள்ளார் அப்துல் கலீம். அஸிமானந்தாவை அப்துல் கலீம் 'அங்கிள்' என அழைத்துள்ளார்.

மக்கா மஸ்ஜித் குண்டுவெடிப்பு வழக்கில்தான் அப்துல் கலீமும் கைதுச் செய்யப்பட்டார் என அஸிமானந்தா அறிந்தபொழுது, அப்துல் கலீமின் வீட்டுச்சூழல் மற்றும் அவரது வாழ்க்கையைக் குறித்து விசாரிப்பதில் ஆர்வம் காட்டியுள்ளார் அஸிமானந்தா.

முஸாராம்பாகிலிருந்து கடந்த 2007-ஆம் ஆண்டு தானும் இதர முஸ்லிம் இளைஞர்களும் கைதுச் செய்யப்பட்ட நிகழ்விலிருந்து கூறத் துவங்கினார் அப்துல் கலீம். அங்கிருந்து ஒரு பண்ணை வீட்டிற்கு கொண்டு சென்றது, அங்கு வைத்து நான்கு தினங்களாக கடுமையான சித்திரவதைக்கு ஆளாக்கியது, இரண்டுமுறை நார்கோ பரிசோதனைக்கு உட்படுத்தியது பின்னர் தான் உயிருள்ள சடலமாக மாறிய சூழல் வரை அனைத்தையும் அஸிமானந்தாவிடம் கூறியுள்ளார் அப்துல் கலீம்.

இதனைக் கேட்டு தலையை அசைத்துள்ளார் அஸிமானந்தா. பின்னர் கைதுச் செய்யப்பட்ட இதர இளைஞர்கள் மற்றும் அவர்களது குடும்ப சூழல்களை குறித்து கேட்டறிந்துள்ளார். தனது சொத்துக்கள் அனைத்தையும் குண்டுவெடிப்பால் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு அளிக்கப் போவதாக ஒருமுறை அஸிமானந்தா கூறியுள்ளார்.

குண்டுவெடிப்புகளை நிகழ்த்தியது தனது தலைமையின் கீழ் செயல்பட்டவர்கள்தான் என அஸிமானந்தா குற்ற ஒப்புதல் வாக்குமூலம் அளித்ததை ஒரு சிறை அதிகாரி மூலமாக அறிந்துள்ளார் அப்துல்கலீம்.

"என்னைப் போன்ற நிரபராதிகளான இளைஞர்கள் பொய் வழக்குகளிலிருந்து விடுபட வழிவகுத்த இந்த ஒப்புதல் வாக்குமூலம் குறித்து எனக்கு மகிழ்ச்சிதான். ஆனால், நான் இதற்கு காரணமல்ல, அல்லாஹ்தான் காரணம். என்னை நீதிமன்றம் குற்றமற்றவர் எனக்கூறி விடுவிக்கலாம். ஆனால், தீவிரவாதி என்ற முத்திரை எப்பொழுதும் எனது கழுத்தில் தொங்கிக் கொண்டிருக்கும்"- தழுதழுத்த குரலில் கூறுகிறார் அப்துல்கலீம்.

செய்தி:தேஜஸ் மலையாள நாளிதழ்

போர்க் பெப்பெரோனி (Pork Pepperoni) ஹலாலா? ஹராமா?

ஜன.30:வளர்ந்து வரும் இந்தியாவில் குவியும் வெளிநாட்டுப் பொருட்கள் மற்றும் கலாச்சராத்துடன் இப்பொழுது அதிகமாக வெளிநாட்டு உணவுப் பொருட்கள் அதிகமாகக் கிடைக்கிறது. அதில் முன்னிலையில் இருப்பது ஃபாஸ்ட் ஃபுட் (Fast Food) கலாச்சாரம்.

கம்பெனிகளில் வேலை பார்ப்பவர்கள் தாங்கள் வீட்டிற்குச் செல்ல நேரமாகிவிட்டாலும் அல்லது பார்ட்டி (Party) என்றாலும் ஆர்டர் பண்ணுவது ஃபாஸ்ட் ஃபுட் (Fast Food) ஆகத்தான் இருக்கும். அதிலும் முக்கியமாக பிஸ்ஸா (Pizza). பிஸ்ஸாவை நகரத்தில் இருப்பவர்கள் மட்டுமல்லாது கிராமங்களில் உள்ளவர்கள் கூட இப்பொழுது டிவி விளம்பரங்கள் மூலம் தெரிந்து வைத்துள்ளார்கள். அவர்களுடைய ஓரே எண்ணம் ஒரு முறையாது இந்த பிஸ்ஸாவை ருசித்து விடவேண்டும் என்பதுதான்.

பிஸ்ஸாவை (Pizza) இந்தியாவில் PIZZA HUT DOMINO’S PIZZA என்ற இரண்டு கம்பெனிகள் விற்பனை செய்கின்றன. குறிப்பாக, பிஸ்ஸா பெரிய ஷாப்பிங் காம்ப்ளெக்ஸ் (Shopping Complex) ளில்தான் கிடைக்கும். பிஸ்ஸா (Pizza) வெவ்வேறு ருசிகளில் கிடைக்கி்ன்றது. எடுத்துக்காட்டாக சைவம், அசைவம் (ஆட்டுக்கறி, மாட்டுக்கறி மற்றும் பன்றிக் கறி).

கடந்த டிசம்பர் விடுமுறையில் குடும்பத்துடன் சென்னைக்குச் சென்றிருந்தேன். புதிதாக ஒரு ஷாப்பிங் காம்ப்ளெக்ஸ் திறந்திருப்பதாகவும் எல்லாப் பொருட்களும் அங்கே கிடைப்பதாகவும் சொன்னார்கள். நாங்களும் அங்கே சென்றோம். ஒரு தளத்தில் PIZZA HUT கடையைப் பார்த்த என்னுடைய மகன்கள் "பிஸ்ஸா (Pizza) சாப்பிடலாம்" என்று அடம் பிடித்தனர். நான், "இந்தியாவில் உள்ள PIZZA HUT ஹலாலா என்று தெரியாது. ஆகையால் போக வேண்டாம்" என்று சொன்னேன்.

நிறைய முஸ்லிம் நபர்களை PIZZA HUT ல் பார்த்த என்னுடைய மகன்கள், "அங்கே பாருஙகள். முஸ்லிம் ஆட்கள் இருக்கிறார்கள்" என்று சொன்னார்கள். "ஹலாலாக இருப்பதனால்தானே அவர்கள் சாப்பிடுகிறார்கள்" என்று சொன்னார்கள். நானும் அரை மனதுடன் வெளிநாட்டில் உள்ள பிஸ்ஸாவிற்கும் இந்தியாவில் உள்ள பிஸ்ஸாவிற்கும் எப்படி சுவை வித்தியாசம் இருக்கிறது என்று பார்க்கலாம் என்று அங்கே சென்றேன்.

உணவுப் பட்டியலை (Menu Card) வாங்கி என்ன ஆர்டர் செய்யலாம் என்று பார்த்தேன். வெஜிடேரியன், ஃபியரி சிக்கன்... என்று பார்த்துக் கொண்டு வந்த எனக்கு PEPPERONI (100% Pork Pepperoni) என்று பார்த்தவுடன் தலை சுற்றியது.

உடனே வெளியே வந்து விட்டேன். சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்த முஸ்லிம் குடும்பங்களைப் பார்த்து மனதிற்குக் கஷ்டமாக இருந்தது. Pork Pepperoni தவிர வேறு பிஸ்ஸாவை அவர்கள் சாப்பிடலாம் என்று எண்ணிக்கொண்டேன். இருந்தாலும் மனது கேட்கவில்லை. ஆகையால் அங்கே நின்றிருந்த சில முஸ்லிம் நபர்களிடம் "PIZZA HUT ஹலாலா?" என்று கேட்டேன். சிறிது யோசித்து விட்டு "ஹலால்தான்" என்றார்கள். ஆனால் Pork Pepperoni என்று உணவுப் பட்டியலில் போட்டிருக்கிறதே.. என்று இழுத்தேன். அதைப் பார்த்து விட்டு, "அதனால் ஒன்றுமில்லை" என்று சொன்னார்கள்.

மற்ற சிலர், "நாங்கள் வெஜிடேரியனைத்தான் வாங்குகிறோம்" என்று சொன்னார்கள். எனக்கு ஒன்று நன்றாகப் புரிந்தது. நிறைய போ்களுக்கு PORK என்றால் பன்றியின் இறைச்சி என்றே தெரியவில்லை. நான் அவர்களிடம் "PORK என்றால் பன்றியின் இறைச்சி" என்று சொல்லிவிட்டு வந்தேன். அவர்கள் நான் சொல்வதை நம்புவதா வேண்டாமா என்று அரை மனதுடன் வெளியே வந்தார்கள்.

இதற்கு முஸ்லிம்களின் அறியாமைதான் காரணம். "இந்தியாவில் கிடைக்கும் இறைச்சி எல்லாம் நம்மாளுகதானே (முஸ்லிம்கள்) அறுக்கிறார்கள்" என்று நினைப்பது. தற்பொழுது கிடைக்கும் வெளிநாட்டு உணவுப் பொருட்கள் வெளிநாட்டிலிருந்து வருகின்றன. ஆகையால் ஹலாலாக இல்லாமல் இருக்கலாம். இந்தியாவில் பன்றி இறைச்சி அதிகம் சாப்பிடுதில்லை. ஆகையால் எல்லா உணவுக் கடைகளிலும், சூப்பர் மார்கெட்டுகளிலும் பன்றிக் கறி விற்க மாட்டார்கள் என்று நினைப்பது தவறு. PIZZA HUT மற்றும் DOMINO’S PIZZA போன்றவை வளைகுடா நாடுகளில் ஹலாலாக இருக்கலாம். ஆனால் அவை இந்தியாவிலும் ஹலாலாக இருக்கும் என்று எண்ணுவது தவறு.

LARD எனப்படும் பன்றியின் கொழுப்பை பிஸ்ஸா சுவையாக இருக்க CHEESE ல் பயன்படுத்துகின்றனர். LARDஐ எல்லா பிஸ்ஸாவுக்கும் பயன்படுத்தமாட்டார்கள் என்று எந்த உத்திரவாதமும் இல்லை. நாம் வெஜிடேரியன் பிஸ்ஸாவைத்தானே சாப்பிடுகிறோம் என்று நினைப்பது மிகத் தவறு. பிஸ்ஸாவைச் சுட வைக்க வெஜிடேரியனுக்கும் மற்ற பிஸ்ஸாவிற்க்கும் வெவ்வேறான தட்டுக்களை உபயோகப்படுத்துவதில்லை. PORK மற்றும் LARD மற்ற பிஸ்ஸாவில் கலப்பதற்கு நிறைய வாய்ப்புகள் இருக்கின்றன.

உங்களுக்கு பிள்ளைகள், தெரிந்தவர்கள் மற்றும் சொந்தங்களுக்கு PIZZA HUT மற்றும் DOMINO’S PIZZA ஹலால் இல்லை என்று எடுத்துச் சொல்லி மிகப் பெரிய தவறிலிருந்து தடுக்க அல்லாஹ் அருள் புரிவானாக. முஸ்லிம் சமூக அமைப்புகள் கூட மக்களிடம் இதனை எடுத்துச் சொல்லலாம்.

உங்களுக்குத் தெரிந்தவர்கள் மற்றும் சொந்தங்களுக்கு SMS மூலம் "In India, Pizza Hut and Domino’s Pizza are NOT HALAL. Their PIZZA contains PORK (Flesh of PIG) and LARD (Fat of PIG)" என்று தெரியப்படுத்துங்கள்.

இன்னும் சந்தேகமா? PIZZA HUT மற்றும் DOMINO’S PIZZA பற்றி அவர்களின் இணையதளத்தில் தெரிந்து கொள்ளுங்கள்.
1. http://www.pizzahut.co.in/cheesybites_menu.php OR http://www.pizzahut.co.in/
2. http://www.dominos.co.in/nonvegpizzas.jsp
and Click CHEESE AND PEPPERONI menu.

source : http://paalaivanathoothu.blogspot.com/2011/01/pork-pepperoni.html

பாலைவனத் தூது

பாலைவனத் தூது

தமுமுக பொதுக்குழு புகைப்படங்கள்

தற்போதைய தலைமை நிர்வாக குழுவிற்கு ஓர் ஆண்டுக் கால பதவி நீடிப்பு- எழுச்சியுடன் நடைபெற்ற தமுமுக பொதுக் குழுவில் முடிவு

தமிழ்நாடு முஸ்லிம் முன்னேற்றக் கழகத்தின் தலைமைப் பொதுக் குழுக் கூட்டம் கடந்த சனிக்கிழமை (ஜனவரி 29,2011) கிழக்கு தாம்பரத்தில் ஒரு பள்ளிக்கூடத்தின் விளையாட்டு திடலில் நடைபெற்றது.

முன்னதாக வெள்ளிக்கிழமை (ஜனவரி 28) அன்று தலைமை செயற்குழுக் கூட்டம் சென்னை மன்னடியில் உள்ள ஆயிஷா மகாலில் நடைபெற்றது. செயற்குழுக் கூட்டத்திற்கு தமுமுக தலைவர் பேராசிரியர் எம்.ஹெச்.ஜவாஹிருல்லாஹ் தலைமை தாங்கினார். சவுதி கிழக்கு மண்டல தமுமுகவைச் சேர்ந்த மவ்வவி ஆற்றங்கரை அலாவுதீன் பாகவியின் திருக்குர்ஆன் விளக்கவுரையுடன் செயற்குழு தொடங்கியது. செயற்பாடு அறிக்கை மற்றும் வரவு செலவு அறிக்கை சமர்பிக்கப்பட்ட பிறகு தலைமைக் கழகத் தேர்தல் தொடர்பான விவாதம் நடைபெற்றது. இந்த விவாதத்தில் தலைமை செயற்குழு உறுப்பினர்களில் 50 பேர் பங்குக் கொண்டு தமது கருத்தை பதிவுச் செய்தார்கள். விவாதத்தில் பங்குக் கொண்ட 46 மாவட்ட நிர்வாகிகளில் 40 பேர் இன்னும் சில மாதங்களில் சட்டமன்றத் தேர்தல் அதைத் தொடர்ந்து உள்ளாட்சி மன்றத் தேர்தல் முதலியவற்றை சந்திக்க உள்ளதால் தலைமை நிர்வாகிகள் தேர்தலை ஒத்திவைத்து தற்போதைய தலைமை நிர்வாகமே நீடிக்க வேண்டும் என்று கருத்துத் தெரிவித்தனர். இவர்களில் பலர் ஓர் ஆண்டுக்கு தலைமை நிர்வாகிகளுக்கு பதவி நீடிப்பு அளிக்கப்பட வேண்டுமென்றும், சிலர் மேலும் மூன்று ஆண்டுகளுக்கு பதவி நீடிப்பு அளிக்கப்பட வேண்டுமென்றும் இதற்காக அமைப்பு நிர்ணயச் சட்டம் திருத்தப்பட வேண்டுமென்றும் கருத்துத் தெரிவித்தனர். விவாதத்தின் இறுதியில் அமைப்பு நிர்ணயச் சட்டத்தை திருத்தாமல் அமைப்பு நிர்ணயச் சட்டம் அவசர நிலையில் முடிவெடுக்க அதிகாரம் வழங்கும் விதிமுறைப்படி ஓர் ஆண்டுக் காலம் தலைமை நிர்வாகிகளுக்கு பதவி நீடிப்பு அளிக்கப்பட வேண்டுமென்று செயற்குழு ஏகமனதாக தீர்மானித்தது. இந்த தீர்மானத்தை பொதுக்குழுவின் ஒப்புதலுக்கு முன்வைப்பது என்றும் முடிவுச் செய்யப்பட்டது.

தமுமுக தலைமை பொதுக் குழுக் கூட்டம் மறுநாள் கழகத்தின் தலைவர் பேராசிரியர் முனைவர் எம்.ஹெச். ஜவாஹிருல்லாஹ் தலைமையில் நடைபெற்றது. மவ்லவி அலாவுதீன் பாகவியின் திருக்குர்ஆன் விளக்கவுரையுடன் பொதுக் குழு தொடங்கியது. பின்னர் பொதுச் செயலாளர் எஸ். ஹைதர் அலி சென்ற 2009 ஜனவரியில் திருச்சியில் நடைபெற்ற பொதுக் குழு முதல் இந்த பொதுக் குழு வரையிலான செயற்பாட்டு அறிக்கையை சமர்பித்தார். பொருளாளர் ஒ.யு. ரஹ்மதுல்லாஹ் வரவு செலவு அறிக்கையை சமர்பித்தார். இதன் பின் பொதுக்குழு தீர்மானங்களை தலைமை கழக நிர்வாகிகள் முன்மொழிந்தார்கள். தீர்மானங்களுக்கு ஒப்புதல் கிடைத்த பிறகு அமைப்புத் தேர்தல் தொடர்பாக செயற்குழு தீர்மானத்தை முன்மொழிந்து பேச சில செயற்குழு உறுப்பினர்கள் அனுமதி பெற்று பேசினார்கள். தலைமை செயற்குழு உறுப்பினர் கோவை அக்பர், வேலூர் மேற்கு மாவட்டத் தலைவர் அஸ்லம் பாஷா, ராமநாதபுரம் கிழக்கு மாவட்டத் தலைவர் சலீமுல்லாஹ் கான், நெல்லை மேற்கு மாவட்டத் தலைவர் மைதீன் சேட் கான், மதுரை மாவட்டச் செயலாளர் மதுரை மைதீன், நாகை தெற்கு மாவட்டத் தலைவர் ஜபருல்லாஹ், வட சென்னை மாவட்டத் தலைவர் உஸ்மான் அலி மற்றும் வெளிநாடுகளில் உள்ள தமுமுக சகோதரர்கள் சார்பாக சவுதி கிழக்கு மண்டலத் தலைவர் பொறியாளர் ஷபியுல்லாஹ் கான் ஆகியோர் இது முக்கியமான காலக்கட்டம். சட்டமன்றத் தேர்தலையும் உள்ளாட்சி மன்றத் தேர்தலையும் எதிர்நோக்கும் இந்த சூழலில் தற்போதைய தலைமை நிர்வாக குழு தொடர்வது தான் அமைப்பு மற்றும் சமுதாய நலனுக்கு பயனுள்ளதாக இருக்கும். எனவே ஓர் ஆண்டுக் காலத்திற்கு தற்போதைய தலைமை நிர்வாகிகளுக்கு பதவி நீடிப்பு வழங்கப்பட வேண்டுமென்ற செயற்குழுவின் தீர்மானத்திற்கு ஒப்புதல் வழங்க வேண்டுமென்று பொதுக் குழு உறுப்பினர்களை கேட்டுக் கொண்டார்கள். செயற்குழு முன்வைத்துள்ள தீர்மானத்திற்கு ஏகமனதாக பொதுக்குழு ஒப்புதல் அளித்தது. இதைத் தொடர்ந்து தமுமுக தலைவர் பேராசிரியர் எம்.ஹெச். ஜவாஹிருல்லாஹ், பொதுச் செயலாளர் எஸ். ஹைதர் அலி, பொருளாளர் ஓ.யு. ரஹ்மதுல்லாஹ் உள்ளிட்ட தலைமை நிர்வாகிகள் ஜனவரி 2012 வரை தலைமை நிர்வாகிகளாக நீடிப்பார்கள்.
இதே நாளில் நடைபெற்ற மனிதநேய மக்கள் கட்சியின் பொதுக்குழுவில் மனிதநேய மக்கள் கட்சி வரும் சட்டமன்றத் தேர்தலில் அதிமுக கூட்டணியில் இடம் பெற்று அக்கூட்டணியின் வெற்றிக்கு பாடுபடுவது என்றும் தீர்மானிக்கப்பட்டது. இறுதியில் மனிதநேய மக்கள் கட்சியின் பொதுச் செயலாளர் ப. அப்துல் சமது நன்றியுரை ஆற்றினார்.

மிகுந்த எழுச்சியுடனும் உற்சாகத்துடனும் இந்த இரு பொதுக்குழுக்களும் நடைபெற்றன. பல்வேறு மாவட்ட பொதுக் குழு உறுப்பினர்களை வரவேற்கும் வண்ணமையமான வரவேற்பு பலகைகள் காஞ்சி தெற்கு மாவட்டத்தினரால் வைக்கப்பட்டிருந்தன. ஒரு மாநில மாநாடு போல் 3 ஏக்கர் பரப்பளவுள்ள பொதுக்குழு திடல் மக்களால் நிரம்பி வழிந்தது. பொதுக்குழு திடலில் தொழுகை இடம், ஒழுச் செய்யும் வசதி, கழிப்பறை வசதி முதலியவை கச்சிதமாக செய்யப்பட்டிருந்தன. பொருளாளர் ஒ.யு. ரஹ்மதுல்லாஹ், துணைப் பொதுச் செயலாளர் ஜே.எஸ்.ரிபாயி மற்றும் செயலாளர் பி.எஸ். ஹமீது ஆகியோர் பொதுக் குழு ஏற்பாடு பணிகளை சிறப்பாக ஒருங்கிணைத்தனர். காஞ்சி தெற்கு மாவட்ட தலைவர் எம். யாகூப், மாவட்ட செயலாளர்கள் யுசுப் சுலைமான். காமராஜபுரம் ஹைதர் மற்றும் மாவட்ட பொருளாளர் சைபுதீன் ஆகியோர் வழிகாட்டலில் மாவட்ட சகோதரர்கள் மிக சிறப்பான முறையில் பொதுக் குழுவிற்கான ஏற்பாடுகளை செய்திருந்தனர்.

தலைவர் எம். ஹெச். ஜவாஹிருல்லாஹ் மற்றும் பொதுச் செயலாளர் ஹைதர் அலி ஆகியோரின் நிறைவுரைகள் பொதுக் குழு உறுப்பினர்களுக்கு பெரும் உற்சாக டானிக் அமைந்தது. உடனடியாக சட்டமன்றத் தேர்தலுக்கான களப் பணிகளை மறுநாளே தொடங்குவது என்ற உற்சாகத்துடன் அவர்கள் கலைந்துச் சென்றனர்.

மனிதநேய மக்கள் கட்சி பொதுக்குழு தீர்மானங்கள்

மனிதநேய மக்கள் கட்சியின் மாநில பொதுக்குழு 29.01.2011 அன்று தாம்பரத்தில் கூடியது. ம.ம.க. பொதுச் செயலாளர் ப. அப்துல் சமது அவர்களின் தலைமையில் நடைபெற்ற இப்பொதுக்குழுவில் தமிழகம் முழுவதிலிருந்தும் இருந்தும் 2 ஆயிரத்திற்கும் மேற்பட்ட பொதுக்குழு உறுப்பினர்கள் கலந்து கொண்டனர். அதில் பின்வரும் தீர்மானங்கள் நிறைவேற்றப்பட்டன.

தீர்மானம் 1 : அதிமுக கூட்டணி வெற்றிபெற பாடுபடுவோம்

தமிழகத்தை ஆட்சி செய்யும் திமுக அரசு பல்வேறு அம்சங்களில் மக்கள் விரோத அரசாக செயல்பட்டு வருகின்றது. இந்த அரசை வீழ்த்த அதிமுகவுடன் கூட்டணி அமைத்து அக்கூட்டணி வெற்றிபெற பாடுபடுவது என்று இப்பொதுக்குழு தீர்மானிக்கிறது.

தீர்மானம் 2 : ஜனநாயகத்தைக் காப்பாற்றுக

தமிழகத்தில் நடைபெற்ற இடைத்தேர்தல்களிலும், நாடாளுமன்றப் பொதுத் தேர்தலிலும் வாக்காளர்களுக்கு பணமும், அன்பளிப்பும் லஞ்சமாக வழங்கப்பட்ட இழிசெயல் எல்லா ஊடகங்களாலும் அம்பலப்படுத்தப்பட்டுள்ளன. ஜனநாயகத்தைப் பணநாயகமாக்கும் இந்த ஈனச் செயலை தேர்தல் ஆணையம் இரும்புக்கரம் கொண்டு தடுத்து நிறுத்த வேண்டும் என இப்பொதுக்குழு வலியுறுத்துகிறது.

தீர்மானம் 3: கச்சத்தீவை மீட்க வேண்டும்

தமிழக மீனவர்களை இலங்கை ராணுவம் படுகொலை செய்வது தொடர்கதையாகி வருகிறது. மத்திய அரசு இந்தக் கொடுமையை மிக அலட்சியமாகக் கருதுகிறது. மத்திய அரசின் பொறுப்பற்றத் தன்மையே தமிழக மீனவர்கள் சிங்கள ராணுவத்தால் தொடர்ந்து படுகொலை செய்யப்படக் காரணமாகும். தமிழக மீனவர்களின் உயிர் காக்கவும், அவர்களது உரிமைக் காக்கவும் கச்சத்தீவை மீட்கும் நடவடிக்கையால் மத்திய அரசு உடனடியாக இறங்க வேண்டும் என இப்பொதுக்குழு வலியுறுத்துகிறது.

இலங்கையிலும், தமிழகத்திலும் அப்பாவித் தமிழர்களைப் படுகொலை செய்துவரும் இலங்கை இன வெறி அரசின் மீது இந்தியா ராணுவ நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும் என்றும் இப்பொதுக்குழு வலியுறுத்துகிறது.

தீர்மானம் 4: இலங்கைத் தமிழர் பிரச்சினை

இலங்கையில் வாழும் தமிழர்கள் மீது சிங்கள இனவெறி அரசு இழைத்துவரும் கொடுமைகளை இப்பொதுக்குழு வன்மையாகக் கண்டிக்கிறது. முஸ்லிம்கள், ஈழவர்கள் உள்ளிட்ட இலங்கை தமிழ் பேசும் அனைத்து சமுதாய மக்களும் சமஉரிமை, சமநீதியோடு வாழ இந்திய அரசு உரிய முயற்சிகளை எடுக்க வேண்டும் என இப்பொதுக்குழு வலியுறுத்துகிறது.

தீர்மானம் 5 : நாடாளுமன்றக் கூட்டுக்குழு விசாரணை தேவை

இந்தியாவையே அதிர வைத்துள்ள 2ஜி ஸ்பெக்ட்ரம் ஒதுக்கீட்டு ஊழலில் நாடாளுமன்றக் கூட்டுக்குழு விசாரணை தேவை என இப்பொதுக்குழு வலியுறுத்துகிறது. தலைமை கணக்கு தணிக்கைத் துறை நாட்டிற்கு 1,76,000 கோடி ரூபாய் இழப்பு ஏற்பட்டுள்ளதைத் தெளிவாகக் கூறிய பிறகு, தொலைத் தொடர்புத் துறையை கவனித்துவரும் அமைச்சர் கபில்சிபல் நாட்டிற்கு இழப்பு ஏற்படவில்லை என மழுப்பி இருப்பது கண்டனத்திற்குரியது.

2ஜி ஸ்பெக்ட்ரம் ஊழலில் நடைபெற்றுள்ள திரைமறைவு நடவடிக்கைகள் அனைத்தும் நாட்டு மக்களுக்குத் தெரியவர வேண்டும். எனவே சி.பி.ஐ. விசாரணையோடு நாடாளுமன்றக் கூட்டுக்குழு விசாரணையும் நடத்தப்பட வேண்டுமென இப்பொதுக்குழு கேட்டுக் கொள்கிறது.

தீர்மானம் 6 : பசுமை வேட்டையை நிறுத்துக

பச்சை வேட்டை என்ற பெயரில் சத்தீஸ்கர், ஜார்க்கண்ட், பீஹார் மாநிலங்களின் வனப்பகுதியை உள்ளடக்கிய ‘தண்ட காரண்யா’ வனப்பகுதியின் பழங்குடி இன மக்கள் மீது நடத்தப்பட்டுவரும் அரச பயங்கரவாதத்தை இப்பொதுக்குழு வன்மையாகக் கண்டிக்கிறது.

இந்திய நாட்டின் இயற்கை வளங்களைக் கொள்ளையடிக்கத் துடிக்கும் வெளிநாட்டு நிறுவனங்களுக்கு உதவி செய்வதற்காக, மண்ணின் மைந்தர்களை பழங்குடி மக்களை வனப்பகுதிகளிலிருந்து வெளியேற்றுவதும், வெளியேற மறுப்பவர்களை மாவோயிஸ்டுகள் என்று முத்திரைக் குத்தி படுகொலை செய்வதும் மனிதாபிமானமற்ற செயலாகும். பசுமை வேட்டை நடவடிக்கையை மத்திய மாநில அரசுகள் உடனடியாக நிறுத்துவதோடு, இனி ஒருபோதும் இத்தகைய நடவடிக்கைகளில் இறங்கக்கூடாது என இப்பொதுக்குழு எச்சரிக்கிறது.

தீர்மானம் 7 : மனித உரிமை மீறல்கள்

காஷ்மீர், மணிப்பூர், சத்தீஸ்கர் உள்ளிட்ட மாநிலங்களில் அரசாங்கமும், ராணுவமும் நடத்தி வரும் அப்பட்டமான மனித உரிமை மீறல்களை இப்பொதுக்குழு வன்மையாகக் கண்டிக்கின்றது.

சந்தேகப் படுபவர்களையெல்லாம் சுட்டுக் கொல்கிற உரிமையை ராணுவத்திற்கு வழங்கும் சிறப்பு ஆயுதப்படை சட்டத்தை காஷ்மீரில் உடனடியாக ரத்து செய்வதோடு, அம்மாநில மக்களின் வாழ்வுரிமையை நசுக்கும் வகையில் அங்கே முகாமிலுள்ள அளவுக்கதிகமான ராணுவம் திரும்பப் பெறப்பட வேண்டும் எனவும், காஷ்மீருக்கு இந்திய அரசியல் சாசனம் வழங்கியுள்ள சிறப்புரிமைகள் நிலைநாட்டப்படுவதோடு, அம்மாநில மக்கள் மனமுவந்து இந்தியாவோடு இணைந்திருக்கும் வகையில் அக்கறையுள்ள முன்முயற்சிகளை மத்திய அரசு எடுக்க வேண்டும் எனவும் இப்பொதுக்குழு வலியுறுத்துகிறது.

தீர்மானம் 8 : விலைவாசி உயர்வுக்கு கண்டனம்

முன்னெப்போதுமில்லாத அளவில் விலைவாசி விஷம் போல் ஏறியுள்ளது. ஏழை எளிய நடுத்தர மக்களின் வாழ்க்கையை இந்த விலையேற்றங்கள் கேள்விக்குறியாக்கியுள்ளன. 2009ம் ஆண்டை விட 2010ம் ஆண்டில் வெங்காய விளைச்சலும், சந்தைக்கான விநியோகமும் அதிகமாக இருந்தும், வெங்காயத்தின் விலை மிகக் கடுமையாக உயர்ந்தது. மற்ற காய்கறிகளின் விலையும் மக்களின் வாங்கும் சக்தியை விஞ்சி உயர்ந்தன. உபரியான சாகுபடியினால் தக்காளிக்கு உரிய விலை இல்லை எனக்கூறி ஜார்க்கண்டில் விவசாயிகள் தக்காளியை வீதியில் கொட்டி சில நாட்கள் கழிந்து தக்காளி விலை உயர்ந்துள்ளது. இந்த விலை உயர்வுகள் செயற்கையாக உருவாக்கப்பட்டவை. இதன் பின்னணியில் பன்னாட்டு நிறுவனங்களின் பயங்கர சதி இருப்பது வெளிச்சத்திற்கு வந்துள்ளது.

அமெரிக்கா, பிரான்சு, இங்கிலாந்து நாட்டு அதிபர்கள் மற்றும் அந்நாட்டு வர்த்தகப் பிரதிநிதிகளின் வருகைக்குப் பிறகு தான் நம் நாட்டில் விலைவாசி விஷம்போல் ஏறத் துவங்கியது. விலைவாசியைக் கட்டுப்படுத்த வேண்டுமெனில் வால்மார்ட், கேரிஃபோர் போன்ற வெளிநாட்டு நிறுவனங்களை சில்லறை வர்த்தகத்தில் ஈடுபட அனுமதிக்க வேண்டும் என்ற மத்திய அமைச்சர் ஆனந்த சர்மாவின் கருத்து பன்னாட்டு நிறுவனங்களின் சதியை உறுதிபடுத்தியுள்ளது. நாட்டு மக்களின் நலன்களைக் கருதாமல் பன்னாட்டு நிறுவனங்களுடன் ஒப்பந்தம் என்ற பெயரில் கூட்டுசதி செய்யும் மத்திய அரசை இப்பொதுக்குழு வன்மையாகக் கண்டிக்கிறது.

தீர்மானம் 9 : சட்டம் ஒழுங்கு சீர்குலைவு&கண்டனம்

தமிழகத்தில் சட்டம் ஒழுங்கு பெரும் சீர்குலைவுக்கு உள்ளாகியுள்ளது. காவல்துறை உதவி ஆய்வாளரை, அமைச்சர்கள் முன்னிலையில் படுகொலை செய்யும் அளவுக்கு சமூக விரோதிகள் ஊக்கம் பெற்றுள்ளனர். கொலை, கொள்ளை சம்பவங்கள் நாளுக்கு நாள் அதிவேகமாய் அதிகரித்து வருகின்றன.
சமூக விரோதிகள் அச்சமற்றும், சாதாரண மக்கள் அஞ்சி அஞ்சியும் வாழக்கூடிய அவலநிலையை காவல்துறையின் அலட்சியப்போக்கு உருவாக்கியுள்ளது. இதை இப்பொதுக்குழு வன்மையாகக் கண்டிக்கிறது. ஆளுங்கட்சியினிரின் தலையீடுகளால், காவல்துறையின் சுதந்திரமான செயல்பாடு பாதிக்கப்பட்டுள்ளது. காவல்துறை சுதந்திரமாகச் செயல்படவும் அதில் ஆளுங்கட்சித் தலையீடுகள் இருக்கக் கூடாதெனவும் இப்பொதுக்குழு வலியுறுத்துகிறது.

தீர்மானம் 10 : மணல் கொள்ளை

தமிழகத்தில் அரசு ஒத்துழைப்போடு பெருகிவரும் மணற்கொள்ளையை இப்பொதுக்குழு வன்மையாகக் கண்டிக்கிறது. ஆற்று நீர் ஆதாரங்களைப் பாதிக்கும் வகையில், வரைமுறையில்லாமல் ஆற்று மணல் கொள்ளையடிக்கப்படுகிறது. ஆளுங்கட்சியின் முக்கியப் புள்ளிகள் இதன் பின்னணியில் உள்ளதையும் ஊடகங்கள் அம்பலப்படுத்தியுள்ளன. ஆற்றுமணல் கொள்ளையையும், அதற்கு துணை போகும் அரசையும் இப்பொதுக்குழு வன்மையாகக் கண்டிக்கிறது.

தீர்மானம் 11 : தேனி மாவட்டம் கால்வாய் திட்டம்

தமிழக அரசு தேனி மாவட்டத்தில் 5 லட்சம் மக்கள் பயன்பெற உள்ள 18&ம் கால்வாய் திட்டத்தை, செயல்படுத்தி வருடம் முழுவதும் தண்ணீர் திறப்பதற்கென வேலைகளில் அரசு உடனடியாக கவனம் செலுத்த வேண்டும் என இப்பொதுக்குழு கேட்டுக் கொள்கிறது.

தீர்மானம் 12 :

இந்திய கடல் எல்லைக்குள் மீனவர்கள் கடல் அட்டை எனும் கடல் உயிரினத்தை பிடிக்க மத்திய அரசால் தடை விதிக்கப்பட்டுள்ளது. இத்தடையை உடனெ நீக்கி கடல் அட்டையை பிடிக்க மத்திய அரசு அனுமதி அளிக்க வேண்டும் என இப்பொதுக்குழு வலியுறுத்துகின்றது.

தீர்மானம் 13 :

இந்தியாவில் வாழும் பல்வேறு சமூகங்களுக்கு அரசியலில் அங்கீகாரம் வழங்கும் விதமாக இந்திய தேர்தல் முறையில் விகிதாச்சார தேர்தல் முறையை உடனே அமல்படுத்த மத்திய அரசை இப்பொதுக்குழு வலியுறுத்துகின்றது.

சுதந்திர இந்தியாவில் முஸ்லீம்கள் - பகுதி - 1

நன்றி : சகோஅபு நிஹான்

நடுநிலைமை(?)

இந்தியாவில் சுதந்தரம் அடைந்ததிலிருந்தே முஸ்லீம்கள் பல இன்னல்களுக்கு ஆளாக்கப்பட்டனர். அதிகமான காலங்களில் முஸ்லீம்கள் தங்களுடைய நாட்டின் மீதுள்ள பற்றை அடுத்தவர்களுக்கு அடிக்கடி சொல்லிக் கொண்டும் நிரூபித்துக் கொண்டும் இருக்க வேண்டிய கட்டாயத்தில் இருந்தனர்.

யாரோ ஒருவர், எங்கோ ஒருவர் திருடினால், கொலை செய்தால், வண்புணர்ச்சி செய்தால், மனைவியை துன்புறுத்தினால், விபச்சாரம் செய்தால், லஞ்சம் வாங்கினால், அடுத்த மதத்தவரிடத்தில் பகைமை கொண்டால், அவர்களின் உயிர் மற்றும் உடமைகளுக்கு சேதம் ஏற்படுத்தினால், குண்டு வைத்தால், திருட்டு டி.வி.டி விற்றால் அவர்களுடைய மதத்தை மறந்து அவர்களை மட்டும் வசைபாடும் இந்த சமுதாயம் மற்றும் மாஸ் மீடியா என்று சொல்லக்கூடிய அனைத்து ஊடகங்களும் அதே செயலை ஒரு முஸ்லீம் செய்தால் அவன் முஸ்லீம் என்ற காரணத்தினாலே அவனை மதத்தோடு தொடர்புபடுத்தி ஊடகங்களாலும், சமுதாயத்தாலும் வசைபாடப்படுவது நம் அனைவரும் அறிந்ததே.

ஒருவன் ஒரு தவறு செய்தால் அதற்கு அந்த குடும்பத்தை, குடும்ப பாரம்பரியத்தை குறை கூறுவோமா? அல்லது இது அவனுடைய தனிப்பட்ட செயல் என்று அவனை மட்டும் குறை கூறுவோமா? சற்று சிந்தியுங்கள் நடுநிலையாளர்களே. சாதரணமாக குடும்பத்தையே குறை கூற முற்படாதவர்கள் அவன் சார்ந்திருக்கும் மதத்தை எவ்வாறு குறை கூற முடியும். இங்கு எந்த ஒரு தவறையும் எந்த ஒரு மதத்திற்காவும் நாம் ஆதரிக்க முடியாது. ஆனால் தவறு செய்தவர்களை தண்டிக்க வேண்டும் என்ற கோரிக்கை எப்படி நியாயமானதோ அதைப் போலவே தவறு செய்தவர்களுக்கும் அவர்களுடைய மதத்திற்கும் எந்த சம்பந்தமும் இல்லை என்பதும் நியாயமானதே. இந்தியாவில் மட்டுமல்ல அமெரிக்கா, ஐரோப்பா போன்ற பல உலக நாடுகளிலும் அரசும், ஊடகங்களும் முஸ்லீம் விரோத போக்கை கடைப்பிடிக்கின்றனர். இதனால் உலகம் முழுவதும் உள்ள முஸ்லீம்கள் தங்களின் உடமைக்கும், உயிருக்கும் பாதுகாப்பு இல்லா நிலையை அடைந்து கொண்டு இருக்கின்றனர்.

எத்தனையோ இந்துக்கள்/கிருத்தவர்கள் கொலை செய்திருப்பர், குண்டு வைத்திருப்பர், அப்போதெல்லாம் மதத்தை சம்பந்தப்படுத்தி பேசாத ஊடகங்கள் தவறு செய்தவர்கள் முஸ்லீம் என்ற காரணத்தினாலே தீவிரவாத அமைப்பில் தொடர்பு என்று அந்த தீவிரவாத அமைப்பிற்கும் தாங்களே புது பெயர் வைத்திடுவார்கள் (கடந்த காலத்தில் பெயர் சூட்டப்பட்ட இந்தியன் முஜாஹிதீன் என்ற பெயர் போல).

சமீபத்தில் பெரியார் கொள்கையில் தீவிரமாக இருந்த திரு அப்துல்லா (முன்னாள் பெரியார்தாசன்) அவர்கள் இஸ்லாத்தில் இணைந்த பிறகு கூறியது:

"முருகன் கொலை செய்தால், முருகன் கொலை செய்தான் என்றும், நெல்சன் கொள்ளை அடித்தால், நெல்சன் கொள்ளை அடித்தான் என்றும் சொல்கிறார்கள். ஆனால், முகமது தவறு செய்தால், இஸ்லாமிய தீவிரவாதி என்கிறார்கள் என்றார்.

ஒரு முஸ்லீம் தவறு செய்ததாக காவல்துறை விசாரனைக்காக கைது செயப்பட்டால் அதை முதல் பக்கத்தில் வெளியிடும் பத்திரிக்கை அன்பர்களும், தலைப்புச் செய்தியில் சொல்லும் தொலைக்காட்சி சகோதரர்களும், அவன் குற்றமற்றவன் என்று நிரூபிக்கப்பட்டால் அந்த செய்தியை பத்திரிக்கையின் கடைசி பக்கத்திற்கு முதல் பக்கத்திலோ அல்லது ஏதாவது மூலையிலோ கட்டம் கட்டி வெளியிடுவர். இதனால் என்ன பிரச்சனை வரப்போகிறது என்று எல்லோரும் ஆச்சரியப்படலாம். இதைப்போல் செய்திகளில் பாரபட்சம் காட்டுவதால் பொதுமக்களுக்கு ஒரு குறிப்பிட சமுதாயத்தின் மீது அதிகம் வெறுப்பு கொள்வதற்கும் அவர்கள் மேல் பயம் கொள்வதற்கும் வழிவகுக்கிறது. இதனால் ஒரு குறிப்பிட்ட சமுதாயம் தனிமைப்பட்டு கொண்டிருக்கிறது.

ஒருபக்கம் ஒரு குறிப்பிட்ட சமுதாயத்தை தனிப்படுத்த முயற்சி நடந்திருக்கையில், மறுபக்கம் பெருபான்மை சமூகமான இந்துக்கள் சமூகத்தில் நடக்கும் குற்றங்கள் ஊடகங்களால் பெரிதுபடுத்தப்படவில்லை. டிசம்பர் 23 ஆம் தேதியன்று மலையாளத்தில் தேஜஸ் பத்திரிக்கையில் வந்த செய்திகள் மனதை ரணப்படுத்தின.

கொல்கத்தாவிற்கு அடுத்துள்ள பீவிஹகோலா ஜூனியர் உயர்நிலைப் பள்ளியில் பயிலும் 12 மாணவிகள் ஆர்.எஸ்.எஸ் வெறிக் கும்பலின் பாலியல் பலாத்காரத்திற்கு பலியாகியுள்ளனர். கடந்த நவம்பர் 9 ஆம் தேதி இச்சம்பவம் நடந்தபொழுதிலும் ஊடகங்கள் இச்செய்தியை மூடி மறைத்துள்ளன.

அடுத்து உபியில் சட்டவிரோத ஆயுத தொழிற்சாலை கண்டுபிடிப்பு மற்றும் ஆயுதங்கள் பறிமுதல் செய்யப்பட்டதும் ஊடகங்களால் அதிகம் கண்டுக்கொள்ளப்படாத செய்தியாகும்.

--- தொடரும்

தோழமையுடன்
அபு நிஹான்

உலக முஸ்லிம்களின் ஜனத்தொகை 2030-ல் இருமடங்காகும் என ஆய்வு

வாஷிங்டன்,ஜன.29:2030 ஆம் ஆண்டில் உலக அளவில் முஸ்லிம்களின் ஜனத்தொகை பிற மதத்தினரின் வளர்ச்சியை விட இரண்டு மடங்கு அதிகரிக்கும் என ஆய்வு ஒன்று கூறுகிறது.

அமெரிக்காவை மையமாகக் கொண்ட 'த ஃப்யூ ஃபாரம் ஆன் ரிலீஜியன் அன்ட் பப்ளிக் லைஃப்' என்ற அமைப்பும் 'த ஃப்யூச்சர் ஆஃப் த க்ளோபல் முஸ்லிம் பாப்புலேஷன்' என்ற அமைப்பும் இணைந்து நடத்திய ஆய்வில் இது தெரியவந்துள்ளது.

17.72 கோடி முஸ்லிம்கள் இந்தியாவில் தற்பொழுது வாழ்ந்து வருகின்றனர். இது இந்தியாவின் மொத்த ஜனத்தொகையில் 14.6 சதவீதமாகும். ஆனால், 2030 ஆம் ஆண்டு இந்தியாவில் முஸ்லிம்களின் எண்ணிக்கை 23.61 சதவீதமாக அதிகரிக்கும் என ஆய்வறிக்கை கூறுகிறது. இருபது ஆண்டுகளில் உலகிலேயே அதிக முஸ்லிம்களைக் கொண்ட நாடு என்ற பெருமையை இந்தோனேஷியாவிடமிருந்து பாகிஸ்தான் பறித்துக்கொள்ளும்.

தற்போதைய பாகிஸ்தான் மக்கள் தொகை 17.8 சதவீதமாகும். 2030 ஆம் ஆண்டு இது 25.61 கோடியாக அதிகரிக்கும் என அந்த ஆய்வு தெரிவிக்கிறது.

செய்தி:மாத்யமம்

நீதியின் பாதையை அழிக்கும் நீதிமன்றங்கள் - தீஸ்தா செடல்வாட்

சொத்து தகராறாகத் தொடங்கி, பிறகு முழுமையான அரசியல் மற்றும் மத ரீதியான மோதலாக உருவெடுத்த, 450 ஆண்டுகள் பழமை வாய்ந்த மசூதியின் மீதான கிரிமினல் தாக்குதலையும், சிறுபான்மை முஸ்லிம் மக்கள் மீதும், அவர்களின் உடைமைகளுக்கு எதிரான குறிவைத்த தாக்குதலையும் நியாயப்படுத்தி இருக்கிறது, பாபர் மசூதி - ராம ஜென்ம பூமி வழக்கின் தீர்ப்பு.

இவ்வழக்கில் செப்டம்பர் 30, 2010 அன்று வெளியிடப்பட்ட தீர்ப்பு, இந்திய ஜனநாயகத்தின் எதிர்காலத்திற்கு முக்கியப் பிரச்சினைகளை எழுப்பி இருக்கிறது. இத்தீர்ப்பு, ஏற்றுக் கொள்ளப்படாத மத நம்பிக்கைகள் மற்றும் மறுக்கப்பட்ட வரலாறுகளின் அடிப்படையில் எல்லையற்று அமைந்திருக்கிறது.

‘சஹ்மத்' (SAHMAT), ‘சப்ரங் அறக்கட்டளை' (Sabrang Trust), ‘சோஷியல் சயின்டிஸ்ட்' (Social Scientist) ஆகிய அமைப்புகள், இத்தீர்ப்பின் பல்வேறு அம்சங்கள் மற்றும் விளைவுகள் குறித்து முழுமையாக ஆராய, கல்வியாளர்கள், நீதிபதிகள் மற்றும் மனித உரிமை ஆர்வலர்களை ஒன்றிணைத்து, புது தில்லியில் மூன்று நாள் (6, 7, 8 டிசம்பர் 2010) கருத்தரங்கை நடத்தின. டிசம்பர் 6, 1992 இன் 18 ஆவது ஆண்டு நிறைவை நினைவு கூரும் வகையில் இக்கருத்தரங்கு நடத்தப்பட்டது. இருநூறுக்கும் மேற்பட்ட மனித உரிமை ஆர்வலர்கள், வழக்குரைஞர்கள், கலைஞர்கள் மற்றும் கல்வியாளர்கள் அயோத்தி தீர்ப்பின் அனைத்து விளைவுகள் குறித்தும் புரிந்து கொள்ள கூடினர்.

கருநாடகம், மகாராட்டிரம், குஜராத், மத்தியப் பிரதேசம், உத்தரப் பிரதேசம் ஆகிய மாநிலங்களிலிருந்து வந்திருந்த ஆர்வலர்கள் ஏறக்குறைய 50 அமைப்புகளை பிரதிநிதித்துவப்படுத்தி, கருத்தரங்கில் பங்கேற்றனர்.

கர்நாடகா மாநிலம் சிக்மகளூரில் உள்ள பாபா போதாங்கிரி வழிபாட்டுத் தலத்தின் மீது நடத்தப்பட்ட தாக்குதல், கிழக்கு உத்தரப்பிரதேசத்தில் உள்ள கோரக்பூரில் சுவாமி ஆதித்தியானாத் என்பவர், மக்களை பிளவுபடுத்தும் வகையில் மோசமாக பேசியதற்கு எதிரான போராட்டம் மற்றும் இதுபோன்ற பல போராட்டங்கள் இக்கருத்தரங்கில் ஆய்வு செய்யப்பட்டு விவாதிக்கப்பட்டன. கருத்தரங்கில் மூன்று நாட்களாகப் பேசிய பல பேச்சாளர்கள், அண்மையில் வெளியிடப்பட்ட அயோத்தி தீர்ப்பு, இந்திய அரசமைப்புச் சட்டம் மற்றும் மதச்சார்பற்ற ஜனநாயக நாட்டின் அடிப்படைக்கு எதிரானது என்ற கருத்தை முன்வைத்தனர்.

நீதிபதிகள் பி.பி. சாவந்த், ஹோஸ்பட் சுரேஷ், ஷா ரசா, ராஜிந்தர் சச்சார், பொருளாதாரப் பேராசிரியர் பிரபாத் பட்நாயக், வரலாற்று அறிஞர்கள், பேராசிரியர் இர்பான் அபீப், பேராசிரியர் சிரீன் மூஸ்வி ஆகியோர் ‘மத நம்பிக்கை மற்றும் உண்மை : அயோத்தி தீர்ப்புக்குப் பின்னர் ஜனநாயகம்' என்ற தலைப்பில் நடைபெற்ற மூன்று நாள் கருத்தரங்கில் உரையாற்றினர். மூன்று நாட்கள் நடைபெற்ற கருத்தரங்கில் பின்வரும் கருத்துகள் விவாதிக்கப்பட்டன :

கிரிமினல் நீதித்துறையின் தொடர்ச்சியான தோல்வி. டிசம்பர் 23, 1949 அன்று இரவில் பாபர் மசூதி மீது ஏவப்பட்ட தாக்குதல் தொடர்பான காவல் துறையின் முதல் தகவலறிக்கை மீது இன்று வரை நடவடிக்கை எடுக்காதது. 1992 இல் பாபர் மசூதி இடிக்கப்பட்டதன் பின்னணியில் இருக்கும் கிரிமினல் சூழ்ச்சியினை தூண்டிய கயவர்கள் மீதான கிரிமினல் வழக்குகளை நீர்த்துப் போகச் செய்தது. அலகாபாத் உயர் நீதிமன்றத்தின் லக்னோ பெஞ்சின் முன் அயோத்தியா வழக்கு நிலுவையில் இருந்தபோது சாட்சியம் அளித்த வரலாற்று அறிஞர்கள் மற்றும் தொல் பொருள் ஆராய்ச்சியாளர்கள் ஆகியோர் மீது பழிசுமத்தி, திட்டமிட்டு இழிவுபடுத்தியது உள்ளிட்டவை.

கருத்தரங்கின் தொடக்க நிகழ்வுகள் :

அதிகாரம், அச்சுறுத்தல், வன்முறை அடிப்படையிலான அரசியல் தலையீடின்றி ஜனநாயக அமைப்புகள் நீதி பிறழாமல் தீர்ப்பளிக்க வேண்டிய அவசியத்தை பேராசிரியர் பிரபாத் பட்நாயக் கருத்தரங்கின் தொடக்க நிகழ்வில் வலியுறுத்தினார். முதிர்ச்சியான ஜனநாயகத்தில் நீதிமன்றங்களின் மீது செல்வாக்கு செலுத்தி, நீதி வழங்கப்படுவதை மாற்றும் செயல்பாடுகளின் மீதிருந்து நீதித்துறை தள்ளி நிற்க வேண்டும்.

தவறான வரலாற்று ஆய்வு, தவறான தொல்பொருள் ஆய்வு :

அயோத்தி தீர்ப்பில் நீதிபதி அகர்வாலின் 5000 வார்த்தைகள் கொண்ட தீர்ப்பினை விமர்சிக்கும் 96 பக்க விமர்சனக் கட்டுரையை ‘ராம ஜென்ம பூமியின் தீர்ப்பும் வரலாறும்' என்ற தலைப்பில், அலிகார் முஸ்லிம் பல்கலைக் கழகத்தின் மூத்த வரலாற்று அறிஞரும், பண்டைய இந்திய வரலாற்றில் உலகப் புகழ் பெற்ற நிபுணருமான பேராசிரியர் இர்பான் அபீப் எழுதிய விமர்சனக் கட்டுரையை, ‘அலிகார் வரலாற்று அறிஞர்கள் கழகம்' சிறு நூலாக வெளியிட்டுள்ளது.

நீதிபதி சுதிர் அகர்வால் தனது தீர்ப்பில், ‘பாபர் மசூதி 1528 இல் பாபரின் ஆட்சியின்போது கட்டப்படவில்லை ஆனால், 1707 ஆம் ஆண்டு பிறந்த அவுரங்க சீப் ஆட்சியில் கட்டப்பட்டது' என்று நிறுவ முனைகிறார். சிறிதளவே அறியப்பட்ட ஜோசப் டிபன்தேல் என்ற பாதிரியார் மற்றும் பயணி, அயோத்திக்கு 1740 லிருந்து 1765 வரையிலான இடைப்பட்ட காலத்தில் வருகை புரிந்ததை வைத்துக் கொண்டு, ஜோசப் டிபன்தேலின் எழுத்துகளிலிருந்து ‘ராம்கோட்' என்கிற இடிக்கப்பட்ட கோட்டையின் மீது ஒரு மசூதி கட்டப்பட்டது என்று கூறி, நீதிபதி அகர்வால் மசூதியில் உள்ள எழுத்துகளின் ஆதாரத்தைப் புறக்கணிக்கிறார்.

மசூதியில் உள்ள எழுத்துகளை நீதிபதி அகர்வால் போலியானவை என்று கூறி, 1760 மற்றும் 1810 ஆகிய ஆண்டுகளின் இடைப்பட்ட காலத்தில் மசூதியில் இந்த போலி எழுத்துகள் பொறிக்கப்பட்டிருக்க வேண்டும் என்று கருதும் நீதிபதி அகர்வால், இந்த எழுத்துகள் உண்மையானவை என்று ஏறக்குறைய ஒவ்வொரு வரலாற்று அறிஞரும், கல்வெட்டு ஆய்வாளரும் கருதியிருப்பதை புறந்தள்ளுகிறார்.

இந்திய தொல் பொருள் ஆய்வுக்கழகம், 1965 இல் கல்வெட்டு ஆய்வு நூல் ஒன்றை அரேபிய மற்றும் பாரசீக துணைக் கையேடாகப் பதிப்பித்தது. நீதிபதி அகர்வால் அவருடைய நீளமான தீர்ப்பில் இக்கையேட்டை கடுமையான சொற்களைப் பயன்படுத்தி புறந்தள்ளுகிறார். ‘மன்னர் பாபரின் கல்வெட்டுக் குறிப்புகள்' குறித்து இந்த அதிகாரப்பூர்வ கையேட்டின் சாட்சியம், நீதிபதி அகர்வாலால் புறக்கணிக்கப்படுகிறது. இந்திய தொல் பொருள் ஆய்வுக் கழகத்தின் பாரசீக மற்றும் அரேபிய கல்வெட்டு குறிப்புகளின் தலைவராகப் பணியாற்றியவரும், அரேபிய மற்றும் பாரசீக கல்வெட்டு ஆய்வாளர்களில் தலைசிறந்தவருமான டாக்டர் இசட்.ஏ. தேசாய் என்பவரால் இக்கையேடு தொகுக்கப்பட்டது.

இக்கல்வெட்டுக் குறிப்பு, டிசம்பர் 6, 1992 அன்று கரசேவகர்கள் பாபர் மசூதியை இடித்து தள்ளும் வரை, மசூதியின் நுழைவு வாயிலில் காணப்பட்டது. இக்கல்வெட்டு குறிப்பு இப்பொழுது இல்லையென்றால், அதற்கு காரணம் பாபர் மசூதி இடிக்கப்பட்ட கிரிமினல் செயல்தான். டிபன்தேலின் எழுத்துகளில் இந்த கல்வெட்டுக் குறிப்புகள் குறித்து எதுவுமில்லாதது குறித்து கூறவேண்டுமென்றால், வரலாற்றில் இத்தகைய பயணிகளின் எழுத்துகள் பெரிதுபடுத்தப்படுவதில்லை.

இன்னொரு எடுத்துக்காட்டினை கூறவேண்டுமென்றால், தலைசிறந்த அறிஞர் என்றும் பன்மொழிப் பாவலர் என்றும் கருதப்படும் மார்க்கோ போலோ, சீனப் பெருஞ்சுவர் பற்றி தனது எழுத்துகளில் குறிப்பிடாமல் விட்டதைச் சொல்ல வேண்டும். நீதிபதி சுதிர் அகர்வால் தனது வாதத்தில் பயன்படுத்தியிருக்கும் கண்ணோட்டத்தைப் பயன்படுத்தினால், சீனப்பெருஞ்சுவர், மார்க்கோ போலோவின் பயணங்களுக்குப் பிறகு கி.பி. 1300 க்கு பிறகு கட்டப்பட்டது என்று தவறாக கூற வேண்டியிருக்கும்!

நீதிபதி அகர்வால் இன்னொரு உண்மையையும் மறந்து விடுகிறார். 1965 இல் கல்வெட்டுக் குறிப்புகளின் தொல் பொருள் ஆய்வுக் கழகத்தின் அரேபிய மற்றும் பாரசீக ஏடு பதிப்பிக்கப்படுவதற்கு 90 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர், பாபர் மசூதி கதவு மற்றும் மேடையில் அமைந்திருந்த கல்வெட்டுக் குறிப்புகள் குறித்து ‘அவுத் மாநிலத்தின் கெஸட்டியர்' என்ற பெயரில் பென்னட் என்பவர் தொகுத்த வெளியீட்டில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. இந்த வெளியீடு 1877 – 78 ஆண்டில் பதிக்கப்பட்டு, மேற்கூறிய குறிப்பு அதன் முதல் இதழில் 6 மற்றும் 7 ஆவது பக்கங்களில் காணப்படுகிறது. படம் ஒன்று மற்றும் படம் இரண்டு என்ற தலைப்பின் கீழ் பாபர் மசூதி கல்வெட்டு குறிப்புகள் மற்றும் கட்டப்பட்ட நாள் என்ற தலைப்பின் கீழ் இக்குறிப்பு காணப்படுகிறது.

பாபர் மசூதியின் இரண்டு இடங்களில் அது கட்டப்பட்ட ஆண்டு கி.பி. 1528 ஆம் ஆண்டு என பொறிக்கப்பட்டு, பாபர் மாமன்னரின் புகழ் கூறும் மற்ற வாசகங்களோடு பொறிக்கப்பட்டுள்ளது. இது, இதற்குமுன் கூறப்பட்ட ஆண்டைவிட பழமையானது. ஆனால், இந்த செய்தி நீதிபதி அகர்வாலின் கல்வெட்டுக் குறிப்புகள் குறித்த சுருக்கத்தில் புறக்கணிக்கப்பட்டுள்ளது. பென்னட்டின் குறிப்பு எச்.ஆர். நெவில் என்பவர் தொகுத்த ‘பைசாபாத் மாவட்ட கெஸட்டியர்' என்ற 1905 ஆம் ஆண்டு பதிப்பிக்கப்பட்ட வெளியீட்டில் உறுதிப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. இந்த வெளியீட்டின் 179 ஆம் பக்கத்தில் பின்வருமாறு குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது :

“மசூதியில் இரண்டு கல்வெட்டுக் குறிப்புகள் காணப்படுகின்றன. ஒன்று மசூதிக்கு வெளியே உள்ளது. மற்றொன்று மசூதியின் மேடையில் அமைந்துள்ளது. இந்த கல்வெட்டுக் குறிப்புகள் 935 ஹிஜ்ரி (கி.பி.1528) என்ற தேதியை கொண்டுள்ளன.'' இந்த கல்வெட்டுக் குறிப்புகளின் நம்பகத்தன்மை குறித்து எந்த சந்தேகமும் இருக்க முடியாது. பாபர் மசூதியின் வெளி வாயில் மற்றும் மேடை ஆகியவற்றில் உள்ள கல்வெட்டு குறிப்புகள், பாபர் மசூதி கட்டப்பட்ட ஆண்டாக 935 ஹிஜ்ரி (கி.பி.1528) இருப்பதை உறுதிப்படுத்தியுள்ளதை, இரண்டு அரசாங்க அறிக்கைகள் தெளிவுபடுத்தியுள்ளன. இந்த ஆண்டு, பாபர் ஆட்சியின் கீழ் வருகிறது. இந்த அரசாங்க அறிக்கைகள், இக்கல்வெட்டு குறிப்புகளின் சந்தேகமற்ற நம்பகத்தன்மையை உறுதிப்படுத்துகின்றன.

பாபர் மசூதி பின்னர் கட்டப்பட்டது என்ற தவறான முடிவுக்கு வருவதற்காக நீதிபதி சுதிர் அகர்வால், கட்டுமான வடிவமைப்பு மற்றும் கட்டுமான பாணி போன்ற மசூதி கட்டப்பட்ட ஆண்டோடு நெருங்கிய தொடர்புடைய கருத்துகளைப் புறக்கணிக்கிறார். ஒரு நீதிபதி தனது அய்ந்தாயிரம் வார்த்தைகள் கொண்ட தீர்ப்பினை, மத நம்பிக்கையின் மிகக் குறுகிய அடிப்படையில் அமைத்திருப்பதோடு, வரலாற்று மற்றும் தொல்பொருள் சாட்சியங்களை தவறாக சித்தரித்து, குறிப்பாக 20 ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்திலிருந்து இந்து மதவெறி அமைப்புகள் குறி வைத்து தாக்குகின்ற பண்டைய இந்திய வரலாற்றை தவறாக சித்தரித்துள்ளார் என்று அலிகார் வரலாற்று அறிஞர்கள் பதிப்பித்துள்ள விமர்சனக் கட்டுரையில் தெரிய வந்துள்ளது.

பண்டைய இந்திய வரலாறு குறித்த நீதிபதி அகர்வாலின் தவறான புரிதல், பாபர் பற்றிய அவரது குறிப்பிலிருந்தும் மற்றும் அவருடைய தீர்ப்பிலிருந்தும் தெரிய வருகிறது. பாபரை ‘ஒரு முழுமையான இஸ்லாமிய நபர்' என்றும் ‘அவர் சிலைகளை வணங்குபவர்களை சகித்துக் கொள்ளவில்லை' என்றும் பாபரை நீதிபதி அகர்வால் வர்ணிக்கிறார்.

மேலும், தனது தீர்ப்பில் நீதிபதி அகர்வால் பின்வருமாறு கூறுகிறார் : “இன்னொரு வியப்புக்குரிய விஷயம் என்னவென்றால், இந்தியத் துணைக் கண்டம் மீது ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு மேலாக வெளியாட்களின் தாக்குதல் மற்றும் ஊடுருவல் ஏவப்பட்டிருந்ததோடு, இந்த வெளியாட்களால் இந்தியத் துணைக் கண்டம் தொடர்ச்சியாக கொள்ளையடிக்கப்பட்டும் வந்தது. மிக அதிகளவிலான செல்வம் இந்நாட்டிலிருந்து வெளியே அனுப்பப்பட்டது.''

மேற்கூறப்பட்டுள்ள வரி, பண்டைய இந்திய வரலாற்றின் ஒருதலைப்பட்சமான புரிதலை வெளிப்படுத்துகிறது. பிரிட்டிஷாருக்கு முன்னால் இந்தியா வெளியிலிருந்தா ஆட்சி செய்யப்பட்டது? இந்த வெளியிடத்திற்கு செல்வம் தொடர்ச்சியாக அனுப்பப்பட்டதா?

யார் கொள்ளையடித்திருந்தாலும், அது சுல்தான்களாக இருந்தாலும், அரசர்களாக இருந்தாலும் அவர்கள் இந்தியாவுக்குள் வாழ்ந்தார்கள். அவர்களுடன் செல்வமும் இந்தியாவிற்குள்தான் தங்கியது. டாக்டர் எஸ். அலி நதீம் ரசாவீ, பல நூற்றாண்டுக் கால மொகலாயர் ஆட்சிக் காலத்தில் மசூதி கட்டுமானப் பாணியின் பரிணாம வளர்ச்சியை மிகத் தெளிவாக விளக்கி, பாபர் ஆட்சிக் காலத்திற்கும் அவுரங்கசீப் ஆட்சிக்காலத்திற்கும் இடையே கட்டுமான பாணியில் இருந்த வேறுபாடுகளை விளக்கினார். கட்டுமான பாணி மற்றும் முறையை வைத்தே ஒரு கட்டடம் மொகலாயர் ஆட்சிக்கு முன் கட்டப்பட்டதா அல்லது மொகலாயரின் தொடக்க ஆட்சிக் காலத்தில் கட்டப்பட்டதா அல்லது பிற்கால மொகலாயர் ஆட்சிக் காலத்தில் கட்டப்பட்டதா என்பதை எளிதாக அறிய முடியும்.

பாபரி மசூதி, ஷர்கி கட்டுமானப் பாணியில் கட்டப்பட்டுள்ளது. இது ஜான்பூரில் காணப்படுகிறது. இந்த கட்டுமானப் பாணியில் வெளிவாயிலுக்கு ஒரு தனித்துவமான வடிவமைப்பு தரப்பட்டு, மசூதியின் குவிந்த கூரை பெரிதாகவும் கனமாகவும் காணப்படும். இந்த கட்டுமான பாணி பின்னர் வழக்கொழிந்து போனது. அவுரங்கசீப் காலத்திற்கு முன்னதாகவே கனமில்லாத குவிந்த கூரைகளும் தனியாக நிற்கும் மெல்லிய உயரமான கோபுரங்களும் மசூதியின் தனித்துவக் கூறுகளாயின.

பல ஆண்டுகளாக நடைபெற்று வந்த அயோத்தி வழக்கின் முக்கியமான தோல்விகளை டாக்டர் சிரீன் முஸ்வி எடுத்துரைத்தார். குறிப்பாக, வரலாற்று அறிஞர்கள் மற்றும் தொல்பொருள் அறிஞர்கள் ஆகியோரது சாட்சியங்களைப் பதிவு செய்யும் முறை கேலிக்குரியதாக ஆக்கப்பட்டதை டாக்டர் முஸ்வி விளக்குகிறார். வரலாற்று அறிவியல் மற்றும் தொல்பொருள் ஆய்வுக்கூற்றுகள் இரண்டு வாக்கியங்களிலாவது விளக்கப்பட வேண்டியவை. ஆனால், இத்தகைய சாட்சியங்களை ‘உண்டு' அல்லது ‘இல்லை' என்று ஒரே சொல் மூலம்தான் வரலாற்று மற்றும் தொல்பொருள் ஆய்வு சாட்சியாளர்கள் பதிலளிக்க வேண்டும் என்று வரையறுத்ததன் மூலம், தேர்ந்த நிபுணர்களின் சாட்சியங்களைப் பதிவு செய்யும் முறை கேலிக்குரியதாக்கப்பட்டுள்ளது.

இந்திய கிரிமினல் சட்டத்தில், ஒவ்வொரு சாட்சியாளரும் விளக்கங்களைக் கூற, அடிப்படை சட்ட உரிமை உள்ளது. இந்த அடிப்படை சட்ட உரிமையை மறுத்ததன் மூலம் அலகாபாத் உயர் நீதிமன்றம் நீதியின் பாதையையே அழித்திருக்கிறது. தொல்பொருள் ஆய்வாளர் டி. மண்டல் எழுதிய ‘இடிப்புக்குப் பிறகு தொல்பொருள் ஆய்வு'; ‘தோண்டுதலுக்குப் பிறகு தொல்பொருள் ஆய்வு' ஆகிய இரு நூல்களும் அயோத்தி தீர்ப்பை வழங்கிய நீதிமன்ற பெஞ்சினால் நீதிமன்ற அவமதிப்பு வழக்கை சந்தித்திருக்கின்றன. இது, சுதந்திரமான வரலாற்று அறிஞர்கள் மற்றும் தொல்பொருள் ஆய்வாளர்கள் ஆகியோரது ஆய்வு சிந்தனைகளையும், கருத்து சுதந்திரத்தையும் திட்டமிட்டு உயர் நீதிமன்றம் முடக்கும் செயலாகும்.

இது, வாக்குகளுக்காக பெரும் உணர்ச்சிகரமாக தூண்டப்பட்ட ஓர் அரசியல் மதவெறி மோதலுக்காக செய்யப்படுவதும்; ஒரு பழமையான காலனியாதிக்க நீதிமன்ற அவமதிப்பு சட்டத்தைப் பயன்படுத்தி செய்யப்படுவதும்; அயோத்தி வழக்கில் நீதித்துறை சீரழிவு மற்றும் நீதியின் அழிவுக்குப் பின்னால் உள்ள கொடூரமான அரசியலையும் சுட்டிக்காட்டுகிறது.

பாரதிய ஜனதா கட்சி தலைமையேற்று நடத்திய தேசிய ஜனநாயகக் கூட்டணியால் அமைக்கப்பட்ட – பாபர் மசூதி இடிப்புக்குப் பிறகு காணப்பட்ட விலை மதிப்பற்ற மசூதியின் பாகங்களை அழித்த – தொல்பொருள் ஆய்வுக் குழுவை, நீதிபதி சுதிர் அகர்வால் தனது தீர்ப்பில் வெகுவாகப் பாராட்டுகிறார். மதவெறி கட்சியான பா.ஜ.க. வழிநடத்திய தேசிய ஜனநாயகக் கூட்டணி ஆணையிட்ட தொல்பொருள் அகழாய்வுக்குப் பின்னால் உள்ள அரசியலை, நீதிபதிகள் ஆய்வு செய்ய மறந்துள்ளனர். தனது ரத்த வெறி மிகுந்த ரத யாத்திரையை நடத்தி, பிறகு இந்தியாவின் உள்துறை அமைச்சராகவும் துணைப் பிரதமராகவும் ஆன எல்.கே. அத்வானியும், மனித வள மேம்பாட்டுத் துறை அமைச்சரான முரளி மனோகர் ஜோஷியும் – மதவெறி பா.ஜ.க. நடத்திய தேசிய ஜனநாயகக் கூட்டணி ஆட்சியில் முக்கியப் பங்கு வகித்தனர்.

இவ்வாறு தேசிய ஜனநாயகக் கூட்டணி ஆட்சியின் கீழ் நடந்த உள்நோக்கம் கொண்ட அகழாய்வுகளுக்குப் பின்னால் உள்ள அரசியலை கேள்வி கேட்காத நீதிபதிகள், தொல்பொருள் ஆய்வுக் கழகத்தின் தவறான – ஜோடிக்கப்பட்ட அறிக்கையின் மீது முழு நம்பிக்கையை வைக்கின்றனர். இந்த ஜோடிக்கப்பட்ட அறிக்கை, இன்னும் அறிஞர்களின் ஆய்வுக்காக முழுமையாக வெளியிடப்படவில்லை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. தற்பொழுது மத்திய அரசை ஆளும் காங்கிரஸ் ஆட்சியும், ஜோடிக்கப்பட்ட தொல்பொருள் ஆய்வறிக்கையை உறுதிப்படுத்தியதில் சமபங்கு வகித்திருக்கிறது என்று பேராசிரியர் இர்பான் அபீப் குற்றம் சாட்டினார்.

1949 – 1992 சட்டத்திற்கு புறம்பான குற்றச் செயல்களுக்கு, இந்தியத் துறைகளின் மோசமான பதில் நடவடிக்கைகள் :

டிசம்பர் 23 1949 அன்றிரவு, பாபர் மசூதிக்குள் கிரிமினல் தாக்குதலாக நுழைந்து ராமன் சிலைகளை வைத்து, சட்டத்திற்குப் புறம்பாக செய்யப்பட்ட குற்றச் செயல்களுக்கு எதிராக அயோத்தி வழக்கின் வரலாறு ஒன்றும் செய்யாமல் தோல்வியடைந்திருப்பதை, லிபரான் ஆணையத்தின் பல்லாண்டு கால வழக்குரைஞரான அனுபம் குப்தா உணர்ச்சியுடன் எடுத்துரைத்தார். அப்போதைய இந்தியப் பிரதமர் ஜவகர்லால் நேரு, காவல் துறை அதிகாரி கே.கே. நய்யார் என்பவருக்கு கடிதங்கள் மற்றும் ஆணைகள் பிறப்பித்தும் கூட, மேற்கூறிய டிசம்பர் 23, 1949 அன்றிரவு நடைபெற்ற குற்றச் செயல் மாற்றப்பட முடியவில்லை. இந்த காவல் துறை அதிகாரி, இப்போதைய பாரதிய ஜனதா கட்சியின் முன்னோடியான ஜனசங்கத்தில் சேர்ந்தார் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

நீதிபதி அகர்வால் தன்னுடைய தீர்ப்பில் ராமனின் பிறப்பு குறித்த புராணக் கதைகளுக்கு அய்ந்தாயிரம் பக்கங்கள் ஒதுக்கியுள்ள அதே நேரத்தில், 1949 மற்றும் 1992 இல் நடந்த பாபர் மசூதி மீதான கிரிமினல் தாக்குதல்களுக்கு எந்தவொரு கவனத்தையோ, இடத்தையோ ஒதுக்கவில்லை. மசூதிக்குள் கிரிமினல் முறையில் நுழைந்ததற்கான முதல் தகவல் அறிக்கை, மிகுந்த தயக்கத்துடன் வேண்டா வெறுப்பாக காவல் துறை கண்காணிப்பாளரால் பதிவு செய்யப்பட்டதும், பின்னர் மசூதி இடிப்புக்கான அரசியல் வெறித்தனத்தில் பங்கேற்ற மாவட்ட நீதிபதி பி.பி. பாண்டேயின் நடத்தையும் சட்டத்தை செயல்படுத்தும் அமைப்புகளால் நடவடிக்கைக்கு உள்ளாக்கப்படவில்லை என்பதை அனுபம் குப்தா சுட்டிக் காட்டினார்.

இந்திய உச்ச நீதிமன்றத்தில் உத்தரப்பிரதேச முதலமைச்சர் கல்யாண் சிங்கால் தரப்பட்ட உறுதிமொழிகள் மீறப்பட்டு, டிசம்பர் 6, 1992 அன்று மிகுந்த விளம்பரத்துடன் பலரும் பார்க்க செய்யப்பட்ட கரசேவையில் எல்.கே. அத்வானி, முரளி மனோகர் ஜோஷி, உமா பாரதி ஆகியோர் தலைமையில் கட்டவிழ்த்து விடப்பட்ட வெறித்தனமானது, அங்கிருந்த சந்தன் மித்ரா மற்றும் சுவபன்தாஸ் குப்தா போன்ற பத்திரிகையாளர்களால் கொண்டாடப்பட்ட நிலையில், மசூதி இடிக்கப்பட்ட போதும் 1949 இல் மசூதிக்குள் வைக்கப்பட்ட சிலைகள் இடிக்கப்படவில்லை. அவை கவனத்துடன் எடுத்துச் செல்லப்பட்டு, நான்கு நாட்களுக்குப் பிறகு, மசூதி இடிப்பு முடிவடைந்த பிறகு மீண்டும் அந்த சிலைகள் கொண்டு வரப்பட்டு வைக்கப்பட்டன.

அப்போதைய பிரதமராக இருந்த நரசிம்மராவ், சம்பவ இடத்திற்கு மத்திய துணை ராணுவப்படைகளை அனுப்பியிருந்தும் அவை ஒன்றும் செய்யாமல் – வெறிக்கூட்டம், கிரிமினல் தாக்குதல்களை மசூதி மீது ஏவிவிட்டதை வேடிக்கை பார்த்ததும், இதில் நரசிம்மராவ் பங்கு குறித்தும் பேச்சாளர்கள் தங்கள் கருத்தினை தெரிவித்தனர்.

தேசிய ஜனநாயகக் கூட்டணி அரசால் பாபர் மசூதி இடிப்பு தொடர்பான கிரிமினல் வழக்குகள் திட்டமிட்டு நீர்த்துப் போக செய்யப்பட்டதை பத்திரிகையாளர் மனோஜ் மிட்டா விரிவாக விளக்கினார். மசூதி இடிப்பு நடைபெற்ற நேரத்தில் 49 முதல் தகவல் அறிக்கைகள் பதிவு செய்யப்பட்டன; இவற்றில் 47 பத்திரிகையாளர்கள் மீது நடத்தப்பட்ட தாக்குதல்கள் தொடர்பானதாகும். மீதம் இருக்கும் 2 முதல் தகவல் அறிக்கைகளில் ஒன்று, மசூதி மீது நடத்தப்பட்ட தாக்குதல் தொடர்பான கிரிமினல் சூழ்ச்சி மற்றும் வெறிக் கூட்டத் தாக்குதல் பற்றியதாகும். இதில் எல்.கே. அத்வானியும், முரளி மனோகர் ஜோஷியும் வெறிக்கூட்டத் தாக்குதலின் முதன்மையான சூழ்ச்சியாளர்களாக குறிப்பிடப்பட்டுள்ளனர். மீதமுள்ள இரண்டாவது முதல் தகவல் அறிக்கை எல்.கே. அத்வானி, முரளி மனோகர் ஜோஷி போன்றவர்களால் மசூதி இடிப்புக்கு முன்னும், மசூதி இடிப்பின்போதும், மசூதி இடிப்புக்குப் பின்னும் பேசப்பட்ட வெறித்தனமான வெறுப்பைக் கக்கும் பேச்சுகள் தொடர்பானவையாகும்.

தேசிய ஜனநாயகக் கூட்டணியின் அய்ந்தாண்டு ஆட்சியில் மத்திய அரசு திட்டமிட்டு, பாரதிய ஜனதா கட்சியின் மூன்று உச்சத் தலைவர்கள் மசூதி இடிப்பின் தலைமை சூழ்ச்சியாளர்களாகப் பதிவு செய்யப்பட்டதை நீக்கினர். இதை செய்து, ஏதோ தலைமை இல்லாத வெறிக்கூட்டம் மசூதி இடிப்பை செய்ததாக பொய்யாக வாதிட்டனர். அந்த இரண்டு வழக்குகளும் இப்போது தனித்தனியாக விசாரிக்கப்பட்டு வருகின்றன. ஆனால், இவ்விரு வழக்குகளும் மத்திய அரசின் மேற்கூறப்பட்டுள்ள பாரபட்ச தலையீட்டால் பலவீனப்படுத்தப்பட்டுள்ளன.

உச்ச நீதிமன்றத்தில் பா.ஜ.க. வின் உச்ச தலைமையும் தேசிய மற்றும் மாநிலத் தலைமையும் கொடுத்த உறுதிமொழிகளை பாரதிய ஜனதா கட்சியினர் திட்டமிட்டு வெட்கமின்றி மீறியும் கூட, உச்ச நீதிமன்றம் பா.ஜ.க.வினருக்கு எதிராக நீதிமன்ற அவமதிப்பு வழக்கை கொண்டு வரவில்லை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

திரைப்பட இயக்குநர் ஆனந்த் பட்டவர்த்தனின் ‘ராம்கே நாம்' என்ற திரைப்படம், மக்கள் மத்தியிலிருந்தும் மற்ற கிரிமினல் சட்டத் துறை நடவடிக்கைகளிலிருந்தும் திட்டமிட்டு மறைக்கப்பட்ட செய்திகளை பார்வையாளர்கள் முன் கொண்டு வந்தது. நீதிமன்றத்தால் சர்ச்சைக்குரிய இடத்திற்கு மத குருவாக நியமனம் செய்யப்பட்ட பாபா லால்தாஸ், 1993 ஆம் ஆண்டு கொடூரமான முறையில் திடீரென்று கொலை செய்யப்பட்டது, இந்த செய்திகளில் ஒன்றாகும். இதேபோன்ற இன்னொரு மர்மமான கொலை, பைசாபாத் மாவட்ட ஆட்சியர் அலுவலகத்திலிருந்து விலை மதிப்பற்ற ஆவணங்களை லிபரான் ஆணையத்திற்கு கொண்டு சென்ற ஓர் அய்.ஏ.எஸ். அதிகாரி கொலை செய்யப்பட்டதாகும். இந்தக் கொலைக் குற்றங்கள் எவையும் விசாரிக்கப்படவில்லை.

பைசாபாத் மற்றும் அயோத்தியிலிருந்து குரல்கள் :

ஜனநாயக எதிர்ப்பும் பல்மத வழிபாடும் அயோத்தியில் ஒடுக்கப்பட்டுள்ளது பற்றி ஆச்சாரிய ஜுகல் கிஷோர் சாஸ்திரியும் ‘மெக்செசே' விருதை வென்ற சந்திப் பாண்டேயும் விளக்கமாகப் பேசினர். டிசம்பர் 6, 1992 அன்று மசூதி இடிக்கப்பட்டுக் கொண்டிருந்தபோது கொலை செய்யப்பட்ட 17 முஸ்லிம்கள் மற்றும் சூறையாடப்பட்டு, தீக்கிரையாக்கப்பட்ட 300 முஸ்லிம் வீடுகள் மற்றும் கடைகள் குறித்து எந்த விசாரணையயும் நடத்தப்படவில்லை.

நீதித்துறையின் அரசியல்

உச்ச நீதிமன்றத்திலிருந்து ஓய்வு பெற்ற நீதிபதி பி.பி. சாவந்த், பம்பாய் உயர் நீதிமன்றத்திலிருந்து ஓய்வு பெற்ற நீதிபதி ஹோஸ்பெட் சுரேஷ், அலகாபாத் மற்றும் லக்னோ உயர் நீதிமன்றத்திலிருந்து நீதிபதி எஸ்.எச்.ஏ. ரஸா ஆகியோர் உயர் நீதிபதிகள் வட்டாரத்தில் பாபர் மசூதி அயோத்தி பிரச்சனை குறித்து நிலவிவரும் அரசியல் பற்றியும், பெரும்பான்மை இந்துத்துவ அரசியல் நீதிபதிகள் மற்றும் அரசின் மீது செலுத்தும் செல்வாக்கு குறித்தும் விளக்கமாகப் பேசினர்.

1980–களின் இறுதியில், மகாராட்டிர பம்பாய் நீதிமன்றங்களிலிருந்து வந்த தேர்தல் தொடர்பான வழக்குகள் குறித்த விளைவுகளை ஆய்ந்த குழுவொன்று பின்வரும் செய்தியை தெரிவித்தது: இந்த வழக்குகளில் ஒன்றில் உச்ச நீதிமன்ற பெஞ்ச், இந்துத்துவா அரசியல் மத இயக்கத்தை நியாயப்படுத்தி, அதை இந்து மதத்தோடு குழப்பி, அதன் மூலம் பெரும்பான்மை மதவெறி அரசியலுக்கு தெரிந்தோ, தெரியாமலோ நீதிமன்ற அங்கீகாரத்தை கொடுத்தது. இப்பெரும்பான்மை மதவெறி அரசியலின் வெளிப்பாடாகத்தான் பா.ஜ.க. தோன்றி, இந்திய நாடாளுமன்றத்தில் 90 இடங்களை வென்றது.

மாநிலத் தேர்தலின்போது சிவசேனா தலைவர்கள் சுபாஷ் தேசாய், ரமேஷ் பிரபு மற்றும் மனோகர் ஜோஷி ஆகியோர் பேசிய பேச்சுகள் – அரசியல் ரீதியான வெறித்தனம் மிகுந்த இந்துத்துவாவை வெளிப்படுத்தியதோடு, மதசிறுபான்மையினருக்கு எதிராக இழிவான வெறுப்பினையும் வெளிப்படுத்தின. இந்தப் பேச்சுகள் பம்பாய் உயர் நீதிமன்றத்தால் மக்கள் பிரதிநிதித்துவ சட்டத்தை மீறுவதாகக் கருதப்பட்டு, அரசியல் நோக்கங்களுக்காக மதத்தை தவறாகப் பயன்படுத்தும் தன்மை கொண்டவையாகும் என்று தீர்ப்பளிக்கப்பட்டது. இந்த வழக்குகளில் இரண்டில் பம்பாய் உயர் நீதிமன்றத்தின் தீர்ப்பை உச்ச நீதிமன்றம் உறுதி செய்திருந்தாலும், கெடுவõய்ப்பாக அப்போது நாடாளுமன்ற அவைத் தலைவராக ஆகிவிட்டிருந்த மனோகர் ஜோஷியின் தேர்தலை உச்ச நீதிமன்றம் உறுதிப்படுத்தியது.

அதற்குப் பிறகு இருவேறு வழக்குகளில் உச்ச நீதிமன்றம் இந்துத்துவா இயக்கத்தை நியாயப்படுத்தும் தீர்ப்பினை, அரசியல் சாசன அமர்வு (பெஞ்ச்) முன் வைக்க வேண்டும் என்று முடிவு செய்தாலும், இந்த வழக்குகளுக்காக பெரிய அரசியல் சாசன அமர்வுகளை ஏற்படுத்த உச்ச நீதிமன்றத்திற்கு இதுவரை நேரம் கிடைக்கவில்லை. இந்த வழக்குகளில் ஒன்றை அரசியல் சாசன அமர்வுக்கு கொண்டு வருவதில் முக்கியப் பங்கு வகித்த மும்பையைச் சேர்ந்த வழக்குரைஞர் பி. ஏ. தேசாய் இக்கருத்தரங்கில் பங்கேற்று, இந்துத்துவா மற்றும் இந்து மதம் ஆகியவற்றிற்கு உள்ள வேறுபாடுகள் குறித்து விரிவாகப் பேசினார்.

‘கம்யூனலிசம் காம்பட்' இதழின் இணை ஆசிரியரான தீஸ்தா செடல்வாட் தனது முடிவுகளை – ‘வெறித்தனமான வெறுப்புப் பேச்சும் இந்திய நீதிமன்றங்களும்' என்ற கட்டுரையாகப் படித்தார். அதில் பொதுவாக நீதித்துறை குறிப்பாக உயர் நீதிபதிகள் வெறித்தனமான வெறுப்பு பேச்சு குறித்த சட்டவரையறைகளை தெரியப்படுத்துவதில் கவனக்குறைவாக இருந்து வருவதாகக் கூறினார். இந்திய குற்றவியல் சட்டத்தின் கீழ் குற்றங்களாகக் கருதப்படும் பிரிவுகள் 153 ஏ, 153 பி, 505 மற்றும் 295 ஆகியவை மக்களில் ஒரு சாராருக்கு எதிராக வன்முறை மற்றும் வெறுப்பைத் தூண்டும் வகையில் எழுதுவது மற்றும் பேசுவது குறித்ததாகும்.

பாபர் மசூதி இடிக்கப்பட்ட பிறகு, நடைபெற்ற வன்முறையின் போது பால்தாக்கரே தனது ‘சாம்னா' இதழில், இந்திய முஸ்லிம்களுக்கு எதிராக கக்கிய வெறித்தனமான வெறுப்புப் பேச்சை பம்பாய் உயர் நீதிமன்றம், ‘இந்த வார்த்தைகள் தேசத்திற்கு எதிரான முஸ்லிம்களை நோக்கி பயன்படுத்தப்பட்டன' என்ற அடிப்படையில் நியாயப்படுத்தியதை இந்திய உச்ச நீதிமன்றம் சரி செய்யவில்லை. உச்ச நீதிமன்றம் தனது முடிவை மாற்றிக் கொள்ள வேண்டும் என்பதற்காக, நாடு முழுவதிலுமிருந்து 30 ஆயிரம் கையெழுத்துகள் கொண்ட தேசிய இயக்கம் நடத்தப்பட்ட போதும் உச்ச நீதிமன்றம் அதை கண்டு கொள்ளவில்லை. மே 2007 வருண் காந்தி உத்தரப் பிரதேச தேர்தலின் போது விஷத்தனமான பேச்சுகளை பேசிய பிறகு, அதற்கெதிராக குடிமக்களால் இயக்கம் நடத்தப்பட்டபோதும், தேர்தல் ஆணையம் வேட்பாளருக்கு எதிராக எந்த நடவடிக்கையும் எடுக்கவில்லை.

வேட்பாளர் உத்தரப்பிரதேச மாநிலம், பில்பிட் தொகுதியிலிருந்து வெற்றி பெற்றதோடு மட்டுமின்றி, அரசியல் வர்க்கமோ, அரசோ, நீதித்துறையோ, தலைமை தேர்தல் ஆணையரோ விஷமத்தனமான பேச்சுகளை 2007 தேர்தலின் போது பேசிய வேட்பாளருக்கு எதிராக எந்த நடவடிக்கையும் எடுக்கவில்லை. இத்தகைய விஷயங்களில் நீதித்துறை நடவடிக்கை எதுவும் எடுக்காமல் இருப்பது குறித்து உச்ச நீதிமன்ற வழக்குரைஞர் பிரசாந்த் பூஷண், பம்பாய் உயர் நீதிமன்ற வழக்குரைஞர் மிஹிர் தேசாய், அலகாபாத் உயர் நீதிமன்றத்தின் ரவி கிரண் ஜெயின் ஆகியோர் விளக்கமாகப் பேசினர்.

டிசம்பர் 6, 1992 அன்று பாபர் மசூதி இடிக்கப்பட்ட பிறகு நாடு முழுவதும் மத சிறுபான்மையினருக்கு எதிராக வன்முறை வெடித்த பிறகு பா.ஜ.க. அரசுகள் மத்திய அரசால் டிஸ்மிஸ் செய்யப்பட்டது குறித்த வழக்கில் – 1994 இல் 9 நீதிபதிகள் அடங்கிய உச்ச நீதிமன்ற பெஞ்ச், மதச்சார்பின்மையே இந்திய அரசியல் சாசனத்தின் மாற்ற முடியாத அடிப்படைக் கூறாக இருக்கிறது என்று தீர்ப்பளித்துள்ளது. ஆனால், இந்த முக்கியத் தீர்ப்பு ஓராண்டுக்குப் பிறகு 1995 இல் உச்ச நீதிமன்றத்தில் வெளிவந்த, இந்துத்துவாவை நியாயப்படுத்திய தீர்ப்பால் அலட்சியப்படுத்தப்பட்டது.

மதவெறி அரசியலின் விளைவுகள் :

கர்நாடகா, மத்தியப் பிரதேசம், குஜராத், மகாராட்டிரா, உத்தரப் பிரதேசம் ஆகிய மாநிலங்களிலிருந்து வந்திருந்த துடிப்பான பேச்சாளர் குழுக்கள், மதவெறி அரசியலால் அடிமட்டத்தில் ஏற்பட்டுள்ள விளைவுகள் குறித்து இத்தெளிவான புரிதலை ஏற்படுத்தினர்.

கர்நாடக மாநிலம், சிக்மகளூர் மாவட்டத்தில் பாபா போதாங்கிரி கோயில் தொடர்பான ஆபத்தான மோதல் தவிர்க்கப்பட்டுள்ளது. இதில் ‘கர்நாடகா மத நல்லிணக்க அமைப்பு' துடிப்பான பங்கினை வகித்தது. பா.ஜ.க. மற்றும் சங்பரிவார் திரட்டிய வன்முறை கும்பலுக்கெதிராக மாவட்டத்தில் மக்களை திரட்டி மேற்கூறிய அமைப்பும் ‘நீதி மற்றும் அமைதிக்கான குடிமக்கள்' என்ற அமைப்பும் செயல்பட்டு, 10 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு இவ்வமைப்புகள் உள்ளூரில் நடந்த சட்டத்திற்கு புறம்பான நடவடிக்கைகள் குறித்து உச்ச நீதிமன்றத்தில் வழக்கு தொடுத்தனர்.

உச்ச நீதிமன்றம் இச்சட்டத்திற்கு புறம்பான நடவடிக்கைகளுக்கு எதிராக தடை விதித்தாலும், அதன் பிறகு கர்நாடக அரசின் வழிபாட்டுத் தலம் அமைந்துள்ள மாவட்ட ஆட்சியரின் செயல்பாடுகள் நீதிமன்றத்தை அவமதித்திருந்தாலும், இது குறித்து உச்ச நீதிமன்றம் உரிய நடவடிக்கை எடுக்கவில்லை.

மேற்கூறப்பட்டுள்ள பிரச்சனையோடு வழிபாட்டுத் தலங்கள் சட்டத்தின் கீழ் தொடுக்கப்பட்ட மற்ற வழக்குகள் ஒரு தெளிவான சட்ட வரையறையை வெளிப்படுத்த தவறியுள்ளது மட்டுமின்றி, உயர் நீதி மன்ற நீதிபதிகள் கிரிமினல் மற்றும் சட்டத்திற்கு புறம்பான நடவடிக்கைகளை கட்டுப்படுத்தவோ, தண்டிக்கவோ தயங்குகிறார்கள் என்பதையும் வெளிப்படுத்துகிறது. நாடு முழுவதும் மதச் சிறுபான்மையினர் கோயில்களாக அல்லது பன்மத வழிபாட்டுத் தலங்களாக இருக்கும் 30 ஆயிரம் கோயில்களை சட்டத்திற்கு புறம்பாக கைப்பற்றுவதற்கு – பாரதிய ஜனதா கட்சியும் வி.எச்.பி.யும் திட்டமிட்டுள்ளன என்பதை மே 2003 இல் ‘கம்யூனலிசம் காம்பட்' இதழ் வெளிப்படுத்தி, அந்த 30 ஆயிரம் கோயில்களின் பெயர்களைப் பதிவு செய்ததை தீஸ்தா செடல்வாட் குறிப்பிட்டுப் பேசினார்.

பஜ்ரங்தள் மூலம் தனது அரசியல் வாழ்வை வளர்த்துக் கொண்ட பா.ஜ.க., நாடாளுமன்ற உறுப்பினர் வினய் கத்தியார், டிசம்பர் 29, 2002 அன்று வாரணாசியில் முஸ்லிம்கள் காசி மற்றும் மதுரா மசூதிகளை வி.எச்.பி., பஜ்ரங் தள் அமைப்புகளிடம் கொடுத்து விடவேண்டும் என்று மிரட்டல் விடுத்தார். அதற்குப் பிறகு மார்ச் 1, 2003 அன்று உத்தரப்பிரதேச மாநிலம் படோஹியிலும் அதே ஆண்டு மார்ச் 10 அன்றும், வி.எச்.பி.யின் சர்வதேச செயலாளர் பிரவின் தொகாடியா இதே மிரட்டல்களை மிகுந்த விஷத்தனமான வெறித்தனத்துடன் மீண்டும் வலியுறுத்தினார். ஆர்.எஸ்.எஸ். அமைப்பும் தனது பேச்சாளர் எம்.எஸ். வைத்யா மூலம் காசி மற்றும் மதுரா கோயில்கள் ‘விடுதலை' பெறுவதற்கான வி.எச்.பி.யின் விஷத் திட்டத்திற்கு, தனது முழு ஆதரவையும் வெளிப்படுத்தியது.

ராஜஸ்தானில் உள்ள பாபா ராம்தேவ் கோயில், வலதுசாரி பெரும்பான்மை இந்துத்துவ அரசியல், மதப் குழுக்களால் எடுத்து கொள்ளப்பட்டதை சிறந்த வரலாற்று அறிஞர் கே.எம். சிறீமலி விளக்கினார். இதேபோன்று குஜராத் மாநிலத்தில் உள்ள பியாரானா முஸ்லிம் தர்கா, இந்து மதவெறி அமைப்புகளின் பொறியில் சிக்கியிருப்பதை தீஸ்தா செடல்வாட் குறிப்பிட்டார்.

துடிப்பான குடிமக்கள் முனைப்பு, சிறுபான்மை மக்களிடமிருந்து வெளிப்பட்டு 2005 இலிருந்து கோரக்பூரில் சுவாமி ஆதித்யாநாத்தின் வெறித்தனமான பேச்சுகளை கட்டுப்படுத்தியிருக்கிறது. வழக்குரை ஞர்கள் ஆசாத் அயாத் மற்றும் பர்வேஸ் பர்வாஸ் ஆகியோர் ஆதித்யாநாத்திற்கு எதிராக, வெற்றிகரமாக முதல் தகவல் அறிக்கை பதிவு செய்வதற்காக நீதிமன்ற உத்தரவு பெற்றதை குறிப்பிட்டனர். இந்த வெறித்தனமான மதகுரு, அதற்குப் பிறகு தடை உத்தரவைப் பெற உச்ச நீதிமன்றத்திற்கு ஓட வேண்டியிருந்தது.

வரலாற்று அறிவியல், தொல்பொருள் ஆய்வு, மனித உரிமைகள் முனைப்பு, சட்டம் மற்றும் நீதித்துறை கோட்பாடுகள் என்று அறிவைத் தூண்டிய வளமான உரையாடல்கள் மூன்று நாட்கள் கருத்தரங்கில் இடம் பெற்றன. ராம ஜென்ம பூமி இயக்கத்தின் அரசியலுக்குப் பின்னால் உள்ள குறிக்கோள் ராமனுக்கு கோயில் கட்டுவது அல்ல. ஆனால், மதத்தின் மொழியையும், பிரசங்கத்தையும் தவறாகப் பயன்படுத்தி – இந்தியாவை அரசியல் ரீதியாக ஒரு பெரும்பான்மை சர்வாதிகார நாடாக ஆக்குவதே ஆகும்.

தமிழில் : இனியன் இளங்கோ

நன்றி: கீற்று